Κάποιες αναμνήσεις σε κάνουν να γελάς, κάποιες άλλες σε στεναχωρούν και κάποιες άλλες απλά δεν τις έχεις ζήσει ακόμα και περιμένεις να τις ζήσεις με τον καινούργιο χρόνο...
Κάποιες χρονιές ήταν εύκολες, κάποιες άλλες ήταν δύσκολες, όμως όλες κάτι σου έδειξαν και σε όπλισαν με υπομονή και ελπίδα για την επόμενη χρονιά που έρχεται..
Κάνοντας τη δική μου ανασκόπηση δε μπορώ παρά να θυμηθώ τη στιγμή που αποφάσισα να κατέβω υποψήφια στις δημοτικές εκλογές με την παράταξη του κου Χρήστου Παγώνη. Ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία για εμένα, γνώρισα πολλούς αξιόλογους ανθρώπους και κυρίως μου δόθηκε η ευκαιρία να έρθω σε επαφή με συμπολίτες μου και να αφουγκραστω από κοντά τα προβλήματα τους.. και μπορεί να μην κατάφερα να αποκτήσω κάποια θέση στο τοπικό συμβούλιο της πόλης μου όμως όλα αυτά που αποκόμισα αρκουν για να με κάνουν να νιώθω ένας γεμάτος άνθρωπος.
Μια ακόμα όμορφη ανάμνηση ήταν και η εμφάνιση μου στην εκπομπή της Τατιάνας Στεφανίδου μιλώντας για το θέμα της απώλειας των κιλών μου. Μπορώ να πω ότι ήταν από τις πιο όμορφες εμπειρίες της ζωής μου γιατί μίλησα για ένα θέμα τόσο ευαίσθητο και συνάμα μπόρεσα, έστω και με κάποιο τρόπο, να βοηθήσω ανθρώπους που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα με εμένα και να τους δώσω θάρρος για να προσπαθήσουν για το καλύτερο.. Ένα θέμα που με πόνεσε πολύ σε όλη τη μαθητική και ενήλικη ζωή μου, όμως αυτός ο πόνος με πεισμωσε να κάνω το αδύνατο δυνατό και να απαλλαγώ από τα κιλά, πρωτίστως για την υγεία μου...
Όμως παρά τις όμορφες αναμνήσεις, υπάρχει και μια ακόμα ανάμνηση που με πονάει και θα με πονάει για χρόνια, όπως με πονάει και η απώλεια του πατέρα μου πέντε χρόνια μετά. Μια ανάμνηση λοιπόν δύσκολη ήταν η απώλεια της γιαγιάς μου, της δεύτερης μαμάς μου. Μια απώλεια που θα μου θυμίζει πάντα το 2019 ως ένα έτος που με πόνεσε όπως ήταν και το 2015..
Αυτές οι απώλειες όμως σε κάνουν να πεισμωνεις παραπανω και να ζεις την κάθε σου ημέρα. Σε κάνουν να εκτιμας ανθρώπους και καταστάσεις,να τους αγκαλιάζεις λίγο περισσότερο και να προσπαθείς για το καλύτερο. Έτσι σαν φόρο τιμής για εκείνους που έφυγαν όμως ποτέ δε σταμάτησαν να πιστεύουν σε εσένα. Και είμαι σίγουρη ότι αν μας βλέπουν από κάπου εκεί ψηλά θα χαίρονται σε κάθε μας επιτυχία μικρή ή μεγάλη...
Υπάρχουν ακόμα πολλές αναμνήσεις που θα μου μείνουν χαραγμένες στην καρδιά. Άλλες είναι μικρές και κάποιες άλλες θέλω απλά να τις κρατήσω για μένα.. Όλες όμως με έκαναν να ελπίζω σε ένα καλύτερο χρόνο με ακόμα περισσότερες ευκαιρίες για εξελιξη, πρόοδο και συνεχή προσπάθεια..
Και αν το 2020 μου φέρει πάλι κάποιες δυσκολίες εκεί θα είμαι να τις αντιμετωπίσω. Και πάντα θα πιστεύω και θα ελπίζω στο καλύτερο γιατί όπως μου είπε και κάποιος πρόσφατα: «Το δύσκολο πρέπει να μάθεις να το κάνεις εύκολο»!..
Όσο για εσάς όλους, γνωστούς και αγνώστους, εύχομαι από καρδιάς να σας έρθουν τα καλύτερα με τη νέα χρονιά και να μη σταματήσετε ποτέ να ελπίζετε, να ονειρεύεστε, να αισιόδοξειτε και να προσπαθείτε για το καλύτερο είτε σε προσωπικό είτε σε επαγγελματικό επίπεδο... Όμως το μόνο που έχει σημασία και εύχομαι πραγματικά είναι να έχουμε την υγεία μας γιατί χωρίς εκείνη όλα τα άλλα είναι μηδαμινά..
Καλή χρονιά λοιπόν να έχουμε με υγεία και πολλές όμορφες στιγμές δίπλα στους ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπάνε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου