ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ

Περίεργη η φετινή άνοιξη. Λίγο η καραντίνα που μας έχουν επιβάλλει, λίγο η συνεχής «απειλή» και η τρομοκρατία ενός «αόρατου» ιού, δε μας αφήνουν να χαρούμε με την καρδιά μας την άνοιξη και όσα καλά μας προσφερει..

Παρ ολα αυτα και μέσα σε όλη τη μαυρίλα μας δίνεται η ευκαιρία μέσω άθλησης ή μιας βόλτας με τον αγαπημένο μας τετραποδο φίλο να απολαυσουμε την άνοιξη και τα τοπια που μας χαριζει. Ειδικά αν μένουμε και σε μέρος με θάλασσα ή βουνό τι καλυτερο απ'ο μια βόλτα εκεί έξω;

Κάπως έτσι λοιπόν αποφάσισα και εγώ να γράψω κάποιες σκέψεις μου για την άνοιξη. Κάποιες προήλθαν από ένα απλό ποτήρι κρασί στο μπαλκόνι το ζεστό κατά γενική ομολογία Σάββατο βράδυ..
 
Είχε μια ηρεμία εκείνη η βραδιά.. Με τα ελάχιστα έως μηδαμινά αυτοκίνητα να περνανε και τη θάλασσα να είναι ήρεμη καθρεφτίζοντας στα νερά της τα φώτα μιας πολης που πια δε θυμίζει σε τίποτα την πόλη που ήταν πριν από ενάμιση μήνα. Όμως, αυτή η ηρεμία ήταν βάλσαμο στη ψυχή. Το τοπίο ήρεμο υποσχόταν ότι το καλοκαίρι βρίσκεται πιο κοντά μας από όσο νομίζουμε. Εμείς απλά χρειάζεται να κάνουμε υπομονή και όνειρα!

Και έπειτα μια καινούργια ημέρα ξημερωσε. Και τι καλύτερο να απολαύσουμε τον ήλιο κάνοντας παράλληλα και τη γυμναστική μας. «Νους υγιής εν σώματι υγιή» δε λένε άλλωστε; Κάπως έτσι λοιπόν ξεκινήσα το τρέξιμο..

Η θάλασσα εξακολουθούσε να παραμένει ήρεμη ενώ ο ήλιος πια καθρεφτιζονταν στα νερά της. Οι βάρκες δεμένες απολάμβαναν και εκείνες την ηρεμία της ημέρας. Κάποια λουλουδια είχαν αρχίσει να ξεπροβάλλουν ανάμεσα στα αγριόχορτα ενώ η ζέστη σου θυμίζε ξανά πως η άνοιξη ειναι εδω και ήρθε πια για να μείνει..

Καθισα στο τέρμα μιας προβλήτας, πάνω ακριβώς από τη θάλασσα. Κοίταξα το τοπιο γυρω μου. Άραγε έχω νιώσει ξανά πιο ήρεμη; Δε θυμάμαι ή καλυτερα δεν εκτιμουσα κάποτε αυτή την ηρεμία που σου προσφερει μια απλή βόλτα. Έστω τοσο μικρή..

Υστερα ποιος από εμάς δεν έχει χάρει που έχεις μεγαλώσει και η ημέρα; Αλλο ένα χαρακτηριστικό της άνοιξης.. Τη μαυρίλα της νυχτας έχει πια διαδεχτεί η ημέρα η οποία κρατάει για πολλές, παρα πολλές ώρες και σε γεμίζει με αισιοδοξία και ενέργεια... Και έπειτα είναι και το ηλιοβασίλεμα. Πόσο όμορφο είναι κάθε φορά; Μια δύση ηλιου και μια υπόσχεση για μια καλυτερη Ανατολή..

Η ώρα περναει, αρχίζει να σουρουπωνει. Ώρα για επιστροφή στο σπίτι. Σήμερα η νυχτα είναι λίγο πιο ψυχρή και από Τεταρτη λένε ότι θα χαλάσει για λίγο ξανά ο καιρός για δυο ημέρες. Ποιος νοιάζεται όμως; Η άνοιξη δεν προκειται να μας εγκαταλείψει και παντα θα βρίσκει τον τρόπο να μας χαρίζει απλόχερα τόσο ομορφες εικονες..

Και μια συμβουλή.. Όποτε μπορείτε βγείτε για περπάτημα ή τρέξιμο τηρώντας τις αποστάσεις ασφάλειας. Πραγματικά εκεί έξω δεν υπάρχει ιός, μιζέρια, κατάθλιψη. Υπάρχει χαμόγελο, υπάρχουν γέλια, υπάρχει ο έρωτας, υπάρχει η ζωή, υπάρχουν τα όνειρα και η ελπίδα για τη δική μας Ανάσταση. Πνευματική και σωματική μιας και διανύουμε και τη Μεγάλη Εβδομάδα..