Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2018

ΗΡΑΚΛΕΙΟ: ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥΠΟΛΗ ΜΕ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΟΜΟΡΦΙΑ

Ήταν μεσημέρι Κυριακής 2 Σεπτεμβρίου όταν τα βήματα μου με οδήγησαν αρχικά στον σταθμό των τρένων στη Χαλκίδα με προορισμό το λιμάνι του Πειραιά, προκειμένου να κατέβω για δεύτερη φορά μετά από 7 χρόνια στο αγαπημένο μου νησί, την Κρήτη... Και μπορεί η ζέστη να ήταν αφόρητη, τα πράγματα να ήταν αρκετά βαριά και το ταξίδι μέχρι τον Πειραιά να κράτησε κοντά μιάμιση ώρα, έχοντας βέβαια και την καλύτερη παρέα, αυτή της Χριστίνας και των παιδιών της, όμως ήταν τόση η λαχτάρα μου να μπω στο καράβι που έκανε τα πάντα να μοιάζουν με γιορτή..


Φτάνοντας στο λιμάνι του Πειραιά, εν αναμονή της άφιξης του καραβιού, ρωτώντας κάτι κυρίες αν έχει φτάσει το «Κρήτη 2» και που να περιμένουμε, στο άκουσμα της Κρητικής φράσης ως απάντηση: «Όι δεν έχει φτάσει ακόμα. Και εμάς εδα μας είπαν να περιμένουμε» ένιωσα ένα ρίγος να με διαπερνά.. Κρητικά, πόσο καιρό είχα να ακούσω... Το καράβι φτάνει, η επιβίβαση αρχίζει και το ταξίδι είναι προ των πυλών...

Κάθομαι στην καρέκλα και κοιτάζω γύρω μου. Βλέπω τουρίστες μα και οικογένειες να έχουν κάτσει αναπαυτικά σε καρέκλες και καναπέδες και να περιμένουν και εκείνοι την ώρα της αναχώρησης... Η ώρα φτάνει και το πλοίο ξεκινά...


Βλέπω τα φώτα του Πειραιά να απομακρύνονται, νιώθω την αλμύρα να αγγίζει κάθε σημείο του κορμιού μου και το καράβι να αφήνει πίσω του, αυτή τη γραμμή του φευγιού, της λύτρωσης από όλα τα προβλήματα της καθημερινότητας.. Ανεβαίνω στο κατάστρωμα και χαζεύω τον κόσμο. Παρέες κάθονται και παίζουν χαρτιά, νέοι πίνουν κρασί και κουβεντιάζουν, μια κοπέλα κοιμάται στην καρέκλα κρατώντας αγκαλιά το σκυλάκι της, μια άλλη κοιμάται σε ένα υπνόσακο και με το άλλο χέρι της αγκαλιάζει το σκυλάκι της και κάποιοι άλλοι απολαμβάνουν γύρο με θέα τη θάλασσα....


Ο ήλιος έχει δύσει εδώ και αρκετές ώρες, το φεγγάρι έχει βγει στον ουρανό και το ταξίδι συνεχίζεται...


Το πρώτο φως της ημέρας με βρίσκει στο κατάστρωμα να απολαμβάνω τον καφέ μου κοιτώντας τον ήλιο που έχει αρχίσει να ανατέλλει.. Το πλοίο έχει ήδη μπει στο λιμάνι και το Ηράκλειο είναι έτοιμο να μας υποδεχτεί. Το καράβι δένει, η αποβίβαση ολοκληρώνεται και εμείς με τα πράγματα μας κατευθυνόμαστε στο σπίτι που νοίκιασε ο αδερφός μου.. Ο ήλιος έχει πια ανέβει ψηλά, η σπιτονοικοκυρά μας ξεναγεί στο σπιτι, η ώρα περνάει, το σπίτι γεμίζει και καθαρίζεται και το Ηράκλειο μας περιμένει να το γυρίσουμε...

Η πρώτη ημέρα στην Κρήτη μας βρίσκει άυπνους με φουλ διάθεση όμως να γυρίσουμε αυτή τη μεγαλούπολη, με πρώτη συνάντηση μας να ορίζεται στην πλατεία Ελευθερίας με τη φίλη μου και συμφοιτήτρια μου Ειρήνη! Την κοπέλα χάρη στην οποία κατέβηκα ξανά πέρσι στην Κρήτη μετά από 6 χρόνια, προκειμένου να είμαι εκεί στην πιο ευτυχισμένη στιγμή της, το γάμο της και τη βάπτιση του παιδιού της...


Η συνάντηση γίνεται και η Ειρήνη μου φαίνεται ακόμα πιο όμορφη και πιο ευτυχισμένη από πέρσι.. Περπατάμε στην πλατεία Ελευθερίας, διασχίζουμε τα λιονταράκια και καθόμαστε για καφέ στο Central. Η ώρα κυλάει, τα νέα είναι πολλά και τα συναισθήματα ακόμα περισσότερα.. Η Ειρήνη φεύγει, αφού πρώτα μας ενημερώνει για τις γειτονιές γύρω από το κέντρο και το ραντεβού μας ανανεώνεται για τις επόμενες ημέρες..


Τα βήματα μας, μας οδηγούν στους δρόμους γύρω από τα λιονταράκια. Στενά γεμάτα τουριστικά μαγαζιά, κουτούκια για πιο «κυριλέ» καταστάσεις και άλλα για πιο τζερτζελο ξεπετάγονται το ένα μετά το άλλο. Παρέες νέων απολαμβάνουν τις ρακές τους, άλλες περπατάνε πάνω κάτω και άλλες κάθονται στα κτίρια που δεσπόζουν επιβλητικά στο κέντρο του Ηρακλείου.. Φυσικά από μια πόλη με τουρισμό δε θα μπορούσαν να λείπουν και τα τουριστικά καταστήματα.. Μια πόλη ζωντανή, μια πόλη που ποτέ δεν κοιμάται μας υποδέχτηκε με τον καλύτερο τρόπο..

Η επόμενη ημέρα κύλησε σχεδόν το ίδιο.. Ένας πρωινός καφές στο μπαλκόνι με θέα τη θάλασσα, έπειτα ένα μεσημεριανό στη δροσιά του μπαλκονιού και η εξερεύνηση για δεύτερη φορά της πόλης του Ηρακλείου ξεκινά.. Μόνο που αυτή τη φορά η ξενάγηση είχε και σαν δώρο ένα παγωτό από ένα ιταλικό μαγαζί...


Η νύχτα προχωράει, μουσικοί τραγουδάνε και ένας άλλος παίζει μουσική με αυτοσχέδια όργανα (κουβάδες, τηγάνια, κατσαρόλες) ενώ η έκθεση με μορφές από τη μυθολογία στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου μας κεντρίζει το ενδιαφέρον και μας μαγεύει... Όλες οι μάσκες είναι φτιαγμένες από χαρτί, σύρμα, πλαστικό, χρώμα και άλλα φυσικά υλικά, ως αποτέλεσμα δουλειάς 30 χρόνων! Ο τίτλος της έκθεσης «Μορφογονια» δεσπόζει επιβλητικός, η έκθεση είναι εξαιρετική και εμείς κατηφορίζουμε με προορισμό την παραλιακή. Το ενετικό κάστρο δεσπόζει μαγικό, η παραλιακή ηχεί από αυτοκίνητα ενώ το δασάκι κατά μήκος της σου δημιουργεί ανάμεικτα συναισθήματα.. Μια όαση μέσα σε ένα κεντρικό δρόμο...


Η νύχτα τελειώσει με ένα τσιγάρο στη δροσιά του μπαλκονιού και στην ηρεμία που χαρίζει η θέα του λιμανιού...


Η επόμενη ημέρα μας βρίσκει στο λεωφορείο με προορισμό το ενυδρείο της Κρήτης.. Χιλιάδες ψάρια μεγάλα και μικρά μας μαγεύουν ενώ οι πληροφορίες για τις ονομασίες τους κεντρίζουν το ενδιαφέρον μας. Ψάρια άγνωστα μα και γνωστά μας κοιτάνε και περιμένουν να φωτογραφηθούμε μαζί τους ενώ η εμπειρία της τρισδιάστατης πραγματικότητας πρώτα σε ένα ναυάγιο με μια τεράστια φάλαινα να στέκεται μπροστά μας και έπειτα η εξερεύνηση σε έναν κοραλλιογενή ύφαλο με χιλιάδες ψάρια, ανεμώνες και μέδουσες να περνάνε δίπλα μας μας καθηλώνει.. Μια υπέροχη εμπειρία, ένας υπέροχος υδάτινος κόσμος...


Φυσικά η ημέρα δε θα μπορούσε να μην κλείσει και με έναν καφέ στη Χάνδακος και στην καφετέρια ουτοπία με έναν φίλο του αδερφού μου.. Ένα στενό με μπυραρίες και μια καφετέρια με την ονομασία ουτοπία με όμορφη διακόσμηση, φυσικά με τη συνοδεία από κουλουράκια και το φημισμένο Φον Ντι γλυκαίνει το απόγευμα μας και κλείνει με έναν υπέροχο τρόπο την τρίτη ημέρα των διακοπών μας..


Η επόμενη ημέρα μας βρίσκει αρχικά στο μπαλκόνι να πίνουμε πρωινό καφεδάκι με την Ειρήνη ενώ η επερχόμενη επίσκεψη μας στην Κνωσσό μας κάνει να ανυπομονούμε. Αποφασίζουμε να πάρουμε το τουριστικό λεωφορείο και η ξενάγηση στην πόλη του Ηρακλείου αρχίζει. Το Βενεντσιανικο Κάστρο «Κούλες», ο Ναός Αγίου Τίτου, η Χανιόπορτα, ο Τάφος του Καζαντζάκη, η πύλη του Ιησού Χρήστου, ο Ναός Αγίου Ματθαίου Σιναΐτών, τα Ενετικά Τείχη αλλά και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας μας κεντρίζουν το ενδιαφέρον.. Φυσικά η άφιξη μας στο παλάτι της Κνωσού και η ξενάγηση μας μέσα στον αρχαιολογικό χώρο δε μας άφησε ασυγκίνητους... Δέος, θαυμασμός, ανατριχίλα.. Πόσο μεγαλείο, πόσα έχουν διασωθεί και πόσους αιώνες "κουβαλάνε" πάνω τους..


Και έπειτα η επίσκεψη μας στο αρχαιολογικό μουσείο, ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία της Ελλάδας με εκθέματα που χρονολογούνται από το 1600 π.Χ. και παραμένουν ατόφια ολοκληρώνει με τον καλύτερο τρόπο την ημέρα εκείνη της Πέμπτης! Της Πέμπτης που ήταν γεμάτη νέες εικόνες γεμάτες με συγκίνηση και ιστορία!


Επόμενη και τελευταία στάση των διακοπών μας.... Ρέθυμνο, σε λίγες ώρες..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου