Σάββατο 26 Μαΐου 2018

ΗΣΟΥΝ ΑΠΩΝ

Που ήσουν όταν εγώ έκλαιγα και ήθελα μια αγκαλιά; Πουθενά. Δινόσουν και αφηνόσουν σε εφήμερες και ξένες αγκαλιές.

Που ήσουν όταν είχα ανάγκη να ακούσω μια κουβέντα από σένα, ικανή να μου δώσει δύναμη να πάω παρακάτω; Πουθενά.. Δεν είχες ποτέ μπαταρία..

Που ήσουν εκείνες τις ημέρες που ήθελα απλά να σε δω; Πουθενά.. Είχες υποχρεώσεις βλέπεις..

Που ήσουν όταν ήθελα να πάμε μια βόλτα, να περπατήσουμε, ακόμα και να κάτσουμε σε ένα παγκάκι με έναν καφέ να τα πούμε; Πουθενά.. Δεν είχες χρόνο βλέπεις...

Που ήσουν όταν σε είχα ανάγκη περισσότερο από κάθε άλλη φορά; Πουθενά!! Ή μάλλον ξέρω που ήσουν..

Ήσουν χαμένος στην κοσμάρα σου, δέσμιος των «θέλω» σου.. Και τα δικά μου «θέλω»; Τα υπολόγισες ποτέ; Όχι.. Η πάρτη σου και ο εαυτός σου μόνο. Έπαιζες με συναισθήματα, εκμεταλλευόμενος καταστάσεις και έδινες λίγα ψίχουλα ίσα-ίσα για να κρατάς τα προσχήματα...

Ξέρεις όμως κάτι; Κουράστηκα να κοιτάω τα δικά σου «θέλω», τις δικές σου ανάγκες.. Ήρθε η ώρα να δω τα δικά μου «θέλω» και τις δικές μου ανάγκες.

Θέλω εκείνον που θα είναι μαζί μου στους χειμώνες μα και τα καλοκαίρια μου. Εκείνον που θα πει ότι είμαι εδώ και θα είναι χωρίς να τον χρειαστώ, χωρίς να τον φωνάξω, χωρίς υποχρεώσεις.. Εκείνον που θα βρει μία ώρα να με βάλει στο πρόγραμμα του ίσα-ίσα για να με δει για μια ώρα, για μια κουβέντα, για μια αγκαλιά...

Θέλω εκείνον για το πολύ. Το δικό μου «πολύ» και όχι το δικό σου «λίγο».. Το πολύ που γίνεται περισσότερο όταν είμαστε μαζί..

Θέλω εκείνον που θα σταθεί αντάξιος των περιστάσεων και όχι κατώτερος... Θέλω εκείνον, όχι εσένα..

Εσύ μείνε στον μικρόκοσμο σου, μείνε με τα κόμπλεξ και τις ανασφάλειες σου. Μείνε μόνος αντιμέτωπος με τον ίδιο σου τον εαυτό, χωρίς να μπορείς να τον αντιμετωπίσεις. Και πίστεψέ με είναι πολύ άσχημο να μη μπορείς να τα βρεις μαζί του, αφού αυτός θα είναι πάντα δίπλα σου...

Πλέον στη ζωή μου θέλω ανθρώπους και όχι ανθρωπάκια.. Ήσουν πολύ λίγος, είμαι για πολλά περισσότερα. Τα αξίζω και θα τα διεκδικήσω..

Όσο για εσένα; Σε ευχαριστώ που έφυγες από τη ζωή μου. Άδειασες το χώρο και έδωσες τη θέση σου σε νέους πιο ενθουσιώδεις, πιο σημαντικούς και κυρίως πιο χρήσιμους ανθρώπους..

Στο καλό λοιπόν και να μη μας γράφεις...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου