Σάββατο 3 Μαρτίου 2018

ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ

Μαμά

Σε αγαπώ γιατί εννιά μήνες με άντεξες μέσα στην κοιλιά σου παρά τις καούρες, τις ναυτίες, τις ζαλάδες και ότι άλλο σου προκαλούσα..

Σε αγαπώ γιατί ήσουν εκεί στο πρώτο μου κλάμα και με κράτησες σφιχτά στην αγκαλιά σου. Ήσουν εκεί στο πρώτο μου δόντι, στα πρώτα μου βήματα, στον πρώτο μου πυρετό ξενυχτώντας στο πλάι μου αδιαφορώντας για την προσωπική ή επαγγελματική σου ζωή..

Σε αγαπώ γιατί ήσουν εκεί όταν πήγα σχολείο, στην πρώτη μου πτώση, αλλά και μετέπειτα στην εφηβεία μου που έκλαιγα με αναφιλητά χωρίς λόγο γιατί δε μπορούσα να προσαρμοστώ ότι μεγαλώνω..

Σε αγαπώ και για όσα μου πρόσφερες ως φοιτήτρια, γιατί μου έδωσες την ευκαιρία να ζήσω μόνη μου, να σταθώ στα πόδια μου, να μάθω να παλεύω...

Σε αγαπώ για τις τόσες φορές που ήρθα και χώθηκα στην αγκαλιά σου και εσύ με άκουσες.. Για ότι με απασχολούσε, για ότι με βασάνιζε...Δε μίλαγες... Απλά άκουγες και με χάιδευες..

Σε αγαπώ για τις τόσες φορές που προτίμησες να στερηθείς το φαγητό σου, τις εξόδους σου και τόσα άλλα για να είσαι δίπλα σε εμένα και τα αδέρφια μου..

Σε αγαπώ για το πείσμα σου και την αδιάκοπη προσπάθεια σου να μας παρέχεις τα πάντα..

Σε αγαπώ γιατί στάθηκες βράχος σε όλες τις δυσκολίες και έδινες κουράγιο σε όλους μας..

Σε αγαπώ και για το τώρα.. Γιατί είσαι εκεί, γιατί ακόμα και τώρα είσαι ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να με καταλάβει χωρίς καν να μιλήσω. Και γιατί ακόμα και τώρα θες να με βλέπεις να χαμογελάω, να προοδεύω, να στέκομαι στα πόδια μου για να είσαι και εσύ καλά..

Σε αγαπάω ακόμα και για την υπερπροστατευτικότητα σου, άσχετα αν με πίεζε πολλές φορές.. Και τα νεύρα σου.. Τα δέχομαι γιατί τώρα πια, καταλαβαίνω.. Σε καταλαβαίνω..

Σε αγαπάω για τα τόσα, σε αγαπάω και για τα άλλα, σε αγαπάω και για τα επόμενα...

Σε αγαπάω γιατί είσαι εσύ, η μαμά μου, το στήριγμα μου, η δύναμη μου, το πιο σημαντικό κομμάτι της ζωής μου..

Μπαμπάς

Σε αγαπάω γιατί ήσουν εκείνος που με έμαθε ποδήλατο και έτρεξες αγχωμένος να δεις αν είμαι καλά στην πρώτη μου πτώση..

Σε αγαπάω για εκείνες τις βόλτες που μας πήγαινες όταν ήμασταν μικρά και μας έκανες να γελάμε, να χορεύουμε και να τραγουδάμε...

Σε αγαπάω γιατί μου έδωσες μια άλλη εναλλακτική να βλέπω τον κόσμο. Να μην τα παρατάω, να προσπαθώ, να συνεχίζω..


Σε αγαπάω και για εκείνα τα καλοκαίρια στο χωριό. Στα χιόνια, στην επαφή σου με τα ζώα και τη γη.. Με έμαθες να αγαπώ οτιδήποτε έχει ζωή σε αυτόν τον κόσμο..

Σε αγαπάω γιατί με έμαθες να κολυμπάω και κυριολεκτικά και μεταφορικά..

Σε αγαπάω ακόμα και για εκείνες τις φορές που όταν κάποιος με πείραζε, νευρίαζες τόσο πολύ που αν δε σε συγκρατούσε η μαμά ποιος ξέρει τι θα είχες κάνει.. Το ίδιο ίσχυε και για τα αδέρφια μου..

Σε αγαπάω για το πείσμα σου, για τη θέληση σου για ζωή, για τα όνειρα που έκανες, για όλα εκείνα που μας έλεγες ότι αν πιστεύουμε στον εαυτό μας μπορούμε να τα καταφέρουμε..

Σε αγαπάω για την τόλμη που έδειξες ακόμα και τις τελευταίες σου στιγμές.. Δεν ήθελες πολλά, μόνο να σου χαρίσω μια όμορφη εικόνα..

Σε αγαπάω γιατί με έκανες να μάθω τι σημαίνει αγώνας, τι σημαίνει στηρίζομαι στα πόδια μου, προσπαθώ..

Ακόμα και για αυτή τη ψυχρότητα που έδειχνες, ακόμα και για αυτό σε αγαπώ.. Γιατί με έκανες να μη φοβάμαι τα συναισθήματά μου, να τα αντιμετωπίζω.. Μάλλον σε αυτό ήθελα να σου πάω κόντρα και τα κατάφερες..

Σε αγαπάω γιατί με πήγαινες για μπάλα, γιατί με πήγαινες στις κούνιες, γιατί μου πρόσφερες πολύ όμορφα παιδικά χρόνια..

Σε αγαπάω γιατί έχεις μερίδιο ευθύνης σε όλα αυτά που είμαι εγώ σήμερα. Εγώ και τα αδέρφια μου με κυριότερο τη δύναμη ψυχής...

Και μπορεί να μην είσαι πια στη ζωή, μπορεί να μη μαθαίνω τόσα χρήσιμα πράγματα, μπορεί να μην καθόμαστε πια στο μπαλκόνι τα καλοκαίρια με ελληνικό καφέ, όμως η αγάπη μου, οι αναμνήσεις μου, όλα αυτά που ήσουν εσύ δε θα σταματήσουν ποτέ να υπάρχουν... Και πάντα θα σε αγαπάω και ας το λέω πλέον κρυφά.. Ξέρω ότι με ακούς, ξέρω ότι με βλέπεις..

Σε αγαπάω μαμά, σε αγαπάω μπαμπά και πάντα θα σας αγαπάω.. Και ας μη σας το έλεγα, ας μη σας το έδειχνα... Το ξέρατε είμαι σίγουρη... Και σας ευχαριστώ για όλα όσα μας προσφέρατε, με το κυριότερο να μας κάνετε ανθρώπους.. Με ό,τι και αν συνεπάγεται αυτό...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου