ΒΟΡΕΙΑ ΕΥΒΟΙΑ: Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ (Α' ΜΕΡΟΣ)

Φέτος το καλοκαίρι ήμουν σε ένα μεγάλο δίλημμα.. Να πάω Κρήτη για ολιγοήμερες διακοπές ή να πάω Βόρεια Εύβοια; Στην αρχή ήθελα να πάω Κρήτη, όμως τελικά αποφάσισα να ανέβω προς Βόρεια Εύβοια, με την υπόσχεση φυσικά από μεριάς του αγοριού μου ότι θα γυρίσουμε παραλίες που δεν είχα πάει ποτέ στη ζωή μου.. 

Για να γίνει όμως αυτό, έπρεπε να βρω και που θα μείνω αυτές τις 6 ημέρες. Τελικά μετά από ψάξιμο, αποφάσισα να μείνω στο Πήλι και πιο συγκεκριμένα στο ξενοδοχείο Pili Beach. Πρόκειται για ένα όμορφο ξενοδοχείο, οικογενειακό θα έλεγα, που έχει θέα και βουνό και θάλασσα. Τα πεύκα δε που το πλαισιώνουν, ο ήχος των τζιτζικιών, η δροσιά της θάλασσας και του βουνού, προσφέρουν υπέροχες στιγμές χαλάρωσης και ηρεμίας. Η άφιξη μας στο ξενοδοχείο έγινε Κυριακή μεσημέρι, ο δε κύριος που έχει το ξενοδοχείο, ήταν εξυπηρετικότατος, χαμογελαστός και αρκετά ευδιάθετος. Αφού συστηθήκαμε μας έδειξε το δωμάτιο. Τακτοποιήσαμε τα πράγματα, χαζέψαμε λίγο τη θέα και φύγαμε…για παραλία!

Αρχικά πήραμε το δρόμο που λέει προς Βλαχιά καθώς εκεί κοντά βρίσκονται όλες οι παραλίες. Πρόκειται για μία διαδρομή ανάμεσα στα πεύκα, με τα θεόρατα βουνά να πλαισιώνουν κάθε βήμα σου. Στην Κακιά Σκάλα δε, όπως αποκαλούν οι ντόπιοι ένα σημείο του δρόμου, ο επισκέπτης μπορεί να σταθεί και να απολαύσει από ψηλά το βραχώδες τοπίο με τη θάλασσα και τα δέντρα να απλώνεται μπροστά του. Μία στάση αρκεί για να χαθεί το μάτι σου στο μπλε της θάλασσας και το πράσινο του βουνού. Περνώντας δε το βράδυ από εκεί μπορείς να δεις μέσα στη θάλασσα βαρκούλες με φωτάκια να φωτίζουν τη θάλασσα, από Πηλιώτες ψαράδες που ξεχύνονται προς αναζήτηση μιας καλής ψαριάς. Και η διαδρομή μέσα στην πευκόφυτη περιοχή συνεχίζεται...

Πρώτη παραλία που επισκεφθήκαμε ήταν ο Μακρύς Γιαλός. 

Ο Μακρύς Γιαλός είναι η μεγαλύτερη παραλία της κοινότητας Βλαχιάς. Ένα ρέμα που ρίχνει τα νερά του στη θάλασσα και τα πλατάνια που φτάνουν ως την άκρη της παραλίας δημιουργούν ένα σημείο γαλήνιο ιδανικό για οικογενειακές αλλά και παρείστικες στιγμές. Ο χώρος ενδείκνυται και για κάμπινγκ ενώ η παραλία περιλαμβάνει καντίνα, ταβέρνα και μίνι μάρκετ. Αρκετά μεγάλη και πολυσύχναστη παραλία, όμως και μόνο το μπάνιο στον καταπράσινο φυσικό κόλπο αρκεί για να σου μείνει αξέχαστη. 

Δεύτερη παραλία που επισκεφθήκαμε ήταν η παραλία Γκιωνάτης. 

Πρόκειται για μία αρκετά απομονωμένη και κατά συνέπεια δύσκολα προσβάσιμη παραλία. Η παραλία αυτή βρίσκεται πριν τη Βλαχιά. Συγκεκριμένα πριν τη Βλαχιά και στα αριστερά του δρόμου υπάρχει ένα δρομάκι που η πινακίδα λέει προς Αχλαδίτσα. Στρίβεις προς Αχλαδίτσα και κατεβαίνεις το δρόμο. Χρειάζεται όμως να έχεις τζιπ ή αγροτικό, καθώς ο δρόμος είναι πολύ χωματόδρομος και κακοτράχηλος και δεν ενδείκνυται για συμβατικά αυτοκίνητα. Η πρόσβαση επομένως με αυτοκίνητο δεν είναι δυνατή και οι επιλογές είναι δύο, ή αφήνεις το αυτοκίνητο σε ένα σημείο του δρόμου και περπατάς 1-2 χιλιόμετρα μέχρι να φτάσεις στην παραλία ή για τους πιο ριψοκίνδυνους, υπάρχει ένα μονοπάτι αρκετά απότομο που περνάει δίπλα από ένα σπίτι που σε βγάζει κατευθείαν στην παραλία. Αξίζει όμως οποιαδήποτε ταλαιπωρία, καθώς η θέα της παραλίας σε αποζημιώνει.

Πρόκειται για μία μεγάλη παραλία με μαύρη άμμο και βότσαλα, με τεράστιους βράχους στα δεξιά και αριστερά της και δέντρα που χαρίζουν ένα μαγευτικό τοπίο. Ο βυθός της δε αποτελείται από μεγάλες πέτρες και μπορείς να δεις ψαράκια να κολυμπάνε από κάτω σου. Τα δε νερά της είναι γαλάζια ενώ στη μία άκρη της παραλίας υπάρχει και μία μικρή σπηλιά κάτω από το βράχο. Ιδανική παραλία είτε για μονοήμερη, είτε για λίγες ημέρες κάμπινγκ. Το μόνο αρνητικό, αν θεωρηθεί αρνητικό, είναι ότι δεν υπάρχει εκεί κοντά κάποια ταβέρνα ή μίνι μάρκετ οπότε χρειάζεται να έχετε προμηθευτεί νερό και φαγωσίμα ήδη πριν πάτε στην παραλία. Στα θετικά βέβαια είναι η χαλάρωση και η ηρεμία, με μόνη συντροφιά τον ήχο από τα κύματα που σκάνε στα βράχια και τα τζιτζίκια που συνεχίζουν ακατάπαυστα το τραγούδι τους.

Η επόμενη στάση δεν αφορά παραλία αλλά μία υπέροχη ταβέρνα στη Βλαχιά, με την ονομασία «Μπαλκόνι του Αιγαίου». Πρόκειται για ένα ήσυχο ταβερνάκι που συνδυάζει τη θέα του βουνού και της θάλασσας, να απλώνεται στην κυριολεξία μπροστά στα πόδια σου. Ήρεμο περιβάλλον και πολύ καλό φαγητό. Αν κάνετε στάση μη διστάσετε να δοκιμάσετε μπιφτέκι γεμιστό και τηγανόψωμο. Και τα δύο είναι χειροποίητα με ντόπια προιόντα ενώ και οι σαλάτες είναι με τοπικά φρέσκα λαχανικά.

Κάντε λοιπόν μια στάση εκεί, απολαύστε υπέροχους μεζέδες, ενώ η καλύτερη ώρα να το επισκεφθείτε είναι λίγο πριν δύσει ο ήλιος. Η θέα του ήλιου να χάνεται πίσω από το βουνό και το κόκκινο χρώμα να φωτίζει τον ορίζοντα μέχρι να νυχτώσει σίγουρα αποτελούν μια τέλεια εικόνα, που θα ζήλευε και ο καλύτερος ζωγράφος.

Με μια ακόμα ημέρα να τελειώνει με τη δύση του ήλιου και μια νέα ημέρα να ξημερώνει, επόμενη στάση είναι η παραλία Βλαχιάς. 

Αρκετά δυσπρόσιτη και αυτή η παραλία όμως η διαδρομή και μόνο μέσα από το δάσος σε προ(σ)καλεί να την επισκεφθείς. Ο δρόμος και εκεί, όπως και στη Γκιωνάτη είναι δυσπρόσιτος ενώ και για αυτή την παραλία ακολουθούμε το δρόμο που λέει προς Αχλαδίτσα. Αφού κατηφορίσουμε αρκετά μέσα από στενά δρομάκια μέσα από το δάσος, αφήνουμε το αυτοκίνητο και κατηφορίζουμε προς το μονοπάτι που έχει σε ένα δέντρο με την ταμπέλα «προς παραλία». Το μονοπάτι είναι σχετικά πιο βατό ενώ τα δέντρα που υπάρχουν γύρω σου κάνουν τη διαδρομή μέχρι την παραλία μοναδική. Προχωρώντας προς την παραλία, ακούγοντας μόνο τους ήχους της φύσης και φτάνοντας μέχρι τα μέσα περίπου του δρόμου βλέπεις στο βάθος την παραλία και ένα ποτάμι να καταλήγει σε αυτή. Φτάνοντας δε στην παραλία η θέα των βράχων με τα δέντρα τόσο στα δεξιά όσο και στα αριστερά της σε αποζημιώνει.

Πρόκειται για μια μεγάλη σχετικά παραλία με πετραδάκια τόσο έξω όσο και μέσα στη θάλασσα όμως ο βυθός της σίγουρα αξίζει τη διαδρομή. Για τους λάτρεις της μάσκας, των καταδύσεων και των υποβρύχιων φωτογραφιών ο βυθός της σίγουρα θα σας αποζημιώσει. Μεγάλες πέτρες πλαισιώνουν το βυθό της ενώ λογιών λογιών ψαράκια κολυμπάνε από κάτω σου. Άλλα πιο μεγάλα, άλλα πιο μικρά, μερικά πολύχρωμα και άλλα πιο «συνηθισμένα» σε κάνουν να ξεχνιέσαι και να χαλαρώνεις. Φυσικά ένα μέρος της θάλασσας που αξίζει να επισκεφθείς είναι και αυτό προς τα βράχια. Εκεί θα δεις όταν ο ήλιος πάει να κρυφτεί πίσω από το βράχο, τις ακτίνες του να αντανακλώνται στα γαλαζοπράσινα νερά της παραλίας ενώ κοπάδια από ψάρια πηγαίνουν πάνω-κάτω μπροστά στα τεράστια βράχια που χάνονται μέσα στο βυθό της θάλασσας. 

Μια πολύ ωραία παραλία με ένα εξίσου υπέροχο βυθό και κυρίως πεντακάθαρα νερά, ιδανική για όσους ζητάνε την απομόνωση και την ηρεμία μακριά από την πολυκοσμία. Φυσικά η παραλία ενδείκνυται και για κάμπινγκ, απλά όπως και στη Γκιωνάτη, έτσι και εδώ θα πρέπει να έχετε εφοδιαστεί με τα απαραίτητα καθώς δεν υπάρχουν κοντά μίνι μάρκετ ή ταβέρνες.

Παραλία με άγρια ομορφιά που σίγουρα αξίζει να την επισκεφθείς έστω και μια φορά στη ζωή σου.

Συνεχίζεται...