ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΝΗ ΒΟΛΤΑ

Σκέψεις... Από εκείνες τις ανοιξιάτικες βροχερές βραδινές βόλτες....

Είναι όμορφη μία βραδινή βόλτα στη βροχή σε μία άδεια πόλη...

Είναι όλα τόσο ήρεμα, τόσο ειδυλλιακά, τόσο μοναχικά..

Περπατάς και γύρω σου βλέπεις κλειστά μαγαζιά..Μαγαζιά που πριν λίγη ώρα εξυπηρετούσαν λογίων και λογιών πελάτες... Κάποιοι πιο σοβαροί, κάποιοι πιο αστείοι, κάποιοι πιο παράξενοι, κάποιοι πιο κοινωνικοί.. όλοι όμως αναζητούν κάτι..

Μία έξοδο, μία συναναστροφή με ανθρώπους. Να δούνε λίγο κόσμο, να πούνε μία κουβέντα, να μιλήσουν και να γελάσουν δυνατά ή απλά να απολαύσουν λίγες στιγμές ηρεμίας μόνο για εκείνους...

Συνεχίζεις να περπατάς.. Δίπλα ή φίλη σου. Μιλάτε χαλαρά.. Που και που τη συνομιλία σας διακόπτει ένα αμάξι ή κάποιος περαστικός. Που να πάει άραγε σκέφτεσαι; Σπίτι του λογικά, όπως εσύ...

Οι λάμπες φωτίζουν το βρεγμένο δρόμο..Έχει μία παράξενη ηρεμία μετά τη βροχή. Δεν το έχεις παρατηρήσει; Σα να ξεσπάει η φύση με τη βροχή, όπως κάνεις και εσύ... Μαζεύεις και ξέσπας.. στα μάτια σου θα φανεί, στα δάκρυά σου. Όλα είναι εκεί..

Και ύστερα ηρεμείς...

Άδεια η παραλία. Τη διασχίζεις χωρίς να σκεφτείς κάτι. Σου φτάνει που ακούς τη θάλασσα, που βλέπεις τη γέφυρα, που βλέπεις τα ελάχιστα φώτα από κάποια σπίτια...

Κάποιοι είναι ξύπνιοι σαν εσένα... Κάποιοι ίσως να σκέφτονται σαν εσένα. Όλα αυτά που δε λες. Αυτά που αρνείσαι να εκφράσεις, να παραδεχτείς, να νιώσεις, να αισθανθείς.

Περπατάς. Αρχίζει να φυσάει. Βλέπεις τον εναπομείναντα χαρτοπόλεμο, να στροβιλίζεται στο έδαφος. Δείγμα της ζωντάνιας, δείγμα των προηγούμενων ημερών..

Και ύστερα χάνεται, σκορπίζεται στον αέρα και στη θάλασσα.. Κλείνεις τα μάτια...

Άλλη μία νύχτα έφυγε, άλλη μία ημέρα έρχεται... Και πάντα κάτι καινούργιο θα σου φέρει... Κάτι καινούργιο στη στιγμή, κάτι νέο της στιγμής...

Καληνύχτα...