ΕΚΕΙΝΟΣ

Για εκείνον τον μικρό πρίγκηπα σου μιλάω..

Εκείνον που σε καρτερεί κάθε βράδυ...

Εκείνον που εμφανίζεται μέσα στα όνειρα σου...

Εκείνον που ζει με την ανάσα σου, παίρνει σάρκα και οστά από το βλέμμα σου..

Είναι εκείνος που ακούς κάθε νύχτα να κλαίει σιγανά, περιμένοντας σου να του δώσεις λίγη σημασία..

Είναι εκείνος που ακούς στα νυχτοπούλια σε μία απεγνωσμένη προσπάθεια να σε φωνάξει κοντά του..

Είναι εκείνος που μυρίζεις στα νυχτολούλουδα. Μία ακόμα προσπάθεια του να σε σαγηνεύσει, να σε ζαλίσει και να σε μεθύσει με τον έρωτα του...

Είναι εκείνος μέσα στη βάρκα του που κοιτάει το φεγγάρι και εύχεται να το κοιτούσατε μαζί. Αγκαλιά, σε εκείνη τη βάρκα την παλιά...

Είναι εκείνος που η εικόνα του αντικατοπτρίζεται στα σκοτεινά νερά εκείνης της θάλασσας που περνούσες όλα σου τα καλοκαίρια...

Εκείνος που σχηματίζει κάθε ξάστερο βράδυ το πιο ζεστό του χαμόγελο χρησιμοποιώντας κάθε άστρο του ουρανού...

Είναι εκείνος που σε αγαπάει ανιδιοτελώς, χωρίς εγωισμούς, χωρίς πείσματα. Με μία αγάπη αγνή, γλυκιά, αθώα...

Είναι εκείνος που άλλοι τον λένε Θεό, άλλοι διάβολο.

Για άλλους ίσως είναι κάποιος δικός του που βρίσκεται στον ουρανό και προσπαθεί με κάποιον τρόπο να επικοινωνήσει μαζί τους.. Ίσως και να θέλει να τους πει να μη στεναχωριούνται αλλά να συνεχίσουν να προχωράνε..

Για άλλους πάλι είναι εκείνος ο χαμένος έρωτας, ο μοναδικός, που ήθελαν να ζήσει λίγο παραπάνω, λίγο ακόμα και ας συνέχιζαν να στροβιλίζονται στη δίνη του..

Για εμένα πάλι είναι ο δικός μου μικρός πρίγκηπας.. Δε θέλω να του δώσω ταυτότητα. Δε θέλω να τον γνωρίσω.. Θέλω απλά να ξέρω ότι κάθε βράδυ με συντροφεύει..Είναι εκεί σε όλα μου τα όνειρα, σε όλες μου τις σκέψεις...

Δε μου αρέσουν βλέπεις τα ονόματα, δε μου αρέσουν οι ταυτότητες, οι ταμπέλες...

Είμαστε γεννημένοι, απλά, για να είμαστε ελεύθεροι..

Και μόνο, ίσως, αν χρειαζόταν να του έδινα ένα όνομα, τότε μόνο ΕΥΑΤΟ θα τον ονόμαζα..Νομίζω είναι το κατάλληλο..