ΟΛΑ ΣΕ ΘΥΜΙΖΟΥΝ

Σε σένα που από ένα άρθρο που μου έστειλες με ενέπνευσες να γράψω κάτι μικρό...

Αλλά και σε σένα που γνώρισα πρόσφατα και συζητήσαμε για το χωρισμό σου..

Είναι αυτός ο τόπος που σου θυμίζει εκείνον.

Αυτά τα βλέμματα που πάντα θα θυμίζουν εκείνον.

Αυτά τα αστεία, που σου θυμίζουν εκείνον.

Αυτά τα γέλια, τα κλάματα, αυτά τα παγκάκια, οι στιγμές, όλα εκείνα που σου θυμίζουν εκείνον..

Είναι αυτά που φοβάσαι γιατί ακόμα σου θυμίζουν εκείνον.

Δε θες να περάσεις από το στέκι του, τη γειτονιά του, τη δουλειά του. Δεν είσαι έτοιμη.

Φοβάσαι μήπως βλέποντας τον νιώσεις ξανά ευάλωτη, αδύναμη, μήπως παραδόθεις και πάλι στην αγκαλιά του. Χωρίς αύριο, χωρίς σήμερα, χωρίς τώρα.

Φοβάσαι εσένα και τα συναισθήματα σου. Όλα αυτά που έκλεισες καλά μέσα σου και νόμιζες έσβησαν. Όμως αυτά παραμένουν κρυφά περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή να αποδράσουν.

Για αυτό δε θες να περνάς από τα μέρη του. Δε θες να ακούς τα τραγούδια του, δε θες να κοιτάς τις φωτογραφίες του, δε θες να τον έχεις φίλο στο Facebook.

Θέλεις να πας παρακάτω.

Θες να συνεχίσεις, θες να γνωρίσεις πάλι κόσμο, να ερωτευτείς, να αγαπήσεις.

Θέλεις να είσαι πάλι εσύ,  απλά μία μονάδα. Ένας ενικός που θα συνεχίσει να ψάχνει τον πληθυντικό του, σε ένα αέναο ταξίδι μέχρι τελικά να τον βρει ξανά.

Και όλα αυτά που τον θυμίζουν; Τι θα κάνω θα αναρωτιέσαι. Τίποτα δε θα κάνεις. Θα αφήσεις το χρόνο να κάνει και να είσαι σίγουρη ότι όλα θα να γίνουν.

Και τότε θα περάσεις ξανά από τα μέρη σας, θα κοιτάξεις πάλι τη φωτογραφία του, θα ακούσεις πάλι τα τραγούδια σας. Και δε θα σε πονάνε πια..

Ακόμα και αν όλο αυτό που νιώσατε ήταν κάτι το δυνατό, κάτι που σας ξεπερνούσε, για να μην κρατήσει σημαίνει ότι είχε το λόγο του. Όλα έχουν το λόγο τους. Από τα πιο ασήμαντα μέχρι τα πιο σημαντικά.

Απλά θέλει υπομονή, θέλει πείσμα, θέλει κουράγιο, θέλει δύναμη ψυχής και κυρίως θέλει χρόνο!

Θέλει εσένα για εσένα!

Και όσο για εμένα; Θα είμαι εδώ.. Να σου κρατήσω ξανά το χέρι, να σκουπίσω πάλι τα δάκρυα σου, να σε ακούσω, να χαρώ ξανά με τη χαρά σου,  θα είμαι εκεί γιατί απλά είσαι εσύ...