ΕΝΑΣ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΓΑΜΟΣ

Ο ήλιος είχε αρχίσει να ετοιμάζεται να κοιμηθεί προκειμένου να δώσει τη θέση του στο φεγγάρι..

Οι μικρές ακτίνες του έλουζαν με φως δίνοντας του ένα πορτοκάλι χρώμα το μικρό εκείνο εκκλησάκι πάνω στο βράχο που σήμερα είχε στολιστεί με λουλούδια, δύο άσπρες λαμπάδες και ένα μακρύ κόκκινο διάδρομο, ενώ οι μπομπονιερες ήταν έτοιμες περιμένοντας καρτερικά την ώρα που θα μοιραζόταν στον κόσμο..

Μέσα στην εκκλησία τα στέφανα λαμπύριζαν στο δίσκο ενώ οι κρίνοι έδιναν μία ιδιαίτερη μυρωδιά στο χώρο.. Το δισκοπότηρο άστραφτε στο φως των πολυελαίων ενώ οι πρώτοι καλεσμένοι είχαν αρχίσει να καταφθάνουν...

Ο Γιώργος περίμενε υπομονετικά στη είσοδο της εκκλησίας. Το γαλάζιο του πουκάμισο του φώτιζε το πρόσωπο ενώ το κουστούμι του τόνιζε τα σωματικά χαρακτηριστικά του. Ο Γιώργος ήταν ψηλός, με μεγάλες πλάτες, μαύρα μαλλιά και μάτια και είχε ένα υπέροχο χαμόγελο, αρκετό για να τον ερωτευτεί η Ιόλη..

Η Ιόλη έριξε μία γρήγορη ματιά στον καθρέφτη. Μακιγιάζ τέλειο, το νυφικό τόνιζε τα πλούσια προσόντα της ενώ οι καλοσχηματισμενες μπούκλες της χάιδευαν απαλά τους ώμους της. Κοίταξε γύρω της. Το παιδικό και μετέπειτα εφηβικό δωμάτιο της φάνταζε τώρα πολύ αστείο. Κοίταξε τις αφίσες της. Τριαντάφυλλος, Λεμπέσης, Dicaprio, Johnie Depp κ.α. χαμογέλασε νοσταλγικά.

Θυμήθηκε τα πάρτι του σχολείου της, τις πρώτες συναυλίες της, τα πρώτα φλερτ, την πρώτη ταινία της που είδε στο σινεμά. Να δεις ποια ήταν; Α, ο Τιτανικός..

Θυμήθηκε τις φίλες της και τα πιτζάμα πάρτι που έκανε.. Ναι από εκείνα που οι συζητήσεις κρατάνε έως το πρωί έχοντας δίπλα απαραιτήτως ένα μπολ παγωτό και πατατάκια..

Και κάπου εκεί στις αναμνήσεις της εμφανίστηκε ο Γιώργος. Μαζί από το σχολείο. Φίλοι από παιδιά που έκαναν σχεδόν τα πάντα μαζί. Κατασκήνωση, παιχνίδια, φροντιστήρια, σχολείο. Ακόμα και σαν φοιτητές. Ίδια πόλη, ίδιες παρέες. Και ποτέ δεν υπήρχε κάτι ερωτικό μεταξύ τους. Η έτσι νόμιζαν μέχρι εκείνο το βράδυ που μέθυσαν μετά από ένα πάρτι. Και κατέληξαν στο σπίτι της Ιόλης ο ένας να παρηγορεί τον άλλον για τον χωρισμό τους και τελικά να καταλήγουν να φιλιούνται στον καναπέ με συντροφιά τους στίχους: «Well I can't forget this evening or your face as you were leaving but I guess that's just the way the story goes You always smile but in your eyes, Your sorrow shows, Yes it shows»... Τρεις ημέρες μετά ήταν μαζί και τρία χρόνια μετά αποφάσισαν να ενωθούν ενώπιον Θεού και ανθρώπων.

Ή Ιόλη άρχισε να κατευθύνεται προς την πόρτα. Τα βήματα της σταμάτησε η κορνίζα στο κομοδίνο της. Είδε την οικογένεια της. Ήταν από εκείνες τις διακοπές στην Κρήτη. Τότε που ήταν όλοι μαζί. Θυμήθηκε τον πατέρα της. Πόσο δούλεμα θα της έριχνε σήμερα, αν την έβλεπε ντυμένη νύφη άραγε; Βλέπεις ή Ιόλη είχε μία δική της θεωρία για το γάμο, όμως οι θεωρίες συνήθως καταρρίπτονται.. συνέχισε να κοιτάει τη φωτογραφία. Ένιωσε τα δάκρυα της να φεύγουν. Αχ και να ζούσε σκέφτηκε. Να ήταν εκεί και ας τη δούλευε.. Να την πήγαινε εκείνος στην εκκλησία όπως έκαναν και οι μπαμπάδες όλων των φιλενάδων της. Όμως το ήξερε ότι ήταν εκεί. Τον ένιωθε. Σαν να της φάνηκε ότι ή φωτογραφία άρχισε να χαμογελάει. Σαν να τις έλεγε: «Πήγαινε. Είσαι έτοιμη πια. Και να θυμάσαι, πάντα για μένα θα είσαι το κοριτσάκι μου. Να είσαι ευτυχισμένη»...

Σκούπισε τα δάκρυα της. Έφτιαξε τη μάσκαρα και άνοιξε την πόρτα. Τότε τους είδε. Ήταν όλοι εκεί. Τα αδέρφια της, ή μητέρα της, οι πιο στενοί συγγενείς και οι δύο πολύ καλές της φίλες. Δε χρειαζόταν πολλοί. Άλλωστε τόσο η Ιόλη όσο και ο Γιώργος δεν ήταν πολύ των γάμων και των πανηγυριών.. Χαμογέλασε και προχώρησε προς την έξοδο. Κοίταξε τα αδέρφια της. Πόσο όμορφοι ήταν μέσα στα κουστούμια τους και ας ήξερε ότι ήταν το μεγαλύτερο βασανιστήριο για εκείνους. Είδε και τη μάνα της. Της φάνηκε σαν να περίμενε αυτή τη στιγμή από χρόνια.. Έκλεισε την πόρτα και μπήκε στο αυτοκίνητο. Οι κορδέλες άρχισαν να ανεμίζουν από το ελαφρύ αεράκι ενώ οι κόρνες ξεσήκωσαν όλη τη γειτονιά..

Έφτασαν στο εκκλησάκι. Η Ιόλη κατέβηκε από το αμάξι και κατευθύνθηκε προς το Γιώργο.. Τα αδέρφια της την παρέδωσαν σε εκείνον ο οποίος της πρόσφερε μία ανθοδέσμη μόνο με τριαντάφυλλα που ήταν το αγαπημένο της λουλούδι.. έδωσαν το καθιερωμένο φιλί, πιάστηκαν από το χέρι και μπήκαν στην εκκλησία. Λίγη ώρα μετά ήταν και επισήμως ζευγάρι..

Ο ήλιος είχε κρυφτεί και το φεγγάρι είχε αρχίσει να κάνει την εμφάνισή του. Η Ιόλη γύρισε και κοίταξε τον Γιώργο. έπιασε πιο σφιχτά το χέρι του και υποσχέθηκαν ο ένας στον άλλον κάθε ημέρα τους να είναι όπως η σημερινή... Έφτασαν στο μικρό παραλιακό ταβερνάκι.. Λίγες ώρες αργότερα το ταξίδι στο Παρίσι θα γινόταν πραγματικότητα και λίγους μήνες μετά ή Ιόλη θα έφερνε στον κόσμο ένα υγιέστατο αγοράκι..

Το φεγγάρι είχε υψωθεί για τα καλά στον ουρανό και είχε στήσει το δικό του χορό με τα αστέρια.. Η θάλασσα ήρεμη απολάμβανε τα γλέντια και τις χαρές ενώ το ελαφρύ αεράκι συνέχιζε να δείχνει την αγάπη του στη θάλασσα με το κυματακι να είναι ο καρπός της θυελλώδους αγάπης του.. Η Ιόλη έκλεισε τα μάτια της. Ήταν πια ήρεμη. Ήρεμη και ευτυχισμένη.