Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015

ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Λένε πως καμία φορά ένα χαρτί και ένα στυλό είναι αρκετά για να εκφράσουν όλα αυτά που νιώθει κάποιος. Να μπορέσει μέσα από στίχους, λέξεις ακόμα και φράσεις να εκφράσει τα πραγματικά του συναισθήματα. Αυτά που δε μπορεί ή δε θέλει να εκφράσει λεκτικά.

Οργή, πόνος, θλίψη, απογοήτευση, άγχος είναι μόνο μερικά από τα συναισθήματα που δεν εκφράζονται έτσι εύκολα σε αντίθεση με τη χαρά, τον ενθουσιασμό, την ελπίδα, την προσμονή. Συνήθως κάποιος θα γράψει έστω και μία φράση ασύνδετη, χωρίς νόημα, που όμως θα τον κάνει να νιώσει καλύτερα, «όταν έχει βαλτώσει» που λέει και ο λαός.

Η καθημερινή πίεση, το στρες, το άγχος, η μιζέρια δε μας αφήνουν να χαρούμε τις στιγμές της ζωής. Εγκλωβισμένοι σε τσιμεντένια κτίρια, σε άψυχα γραφεία, μπροστά από την οθόνη ενός υπολογιστή τις περισσότερες ώρες και τις υποχρεώσεις να τρέχουν συνεχώς. Άσε δε οι δεύτερες σκέψεις. Βρίσκονται πάντα εκεί, έτοιμες να εκμεταλλευτούν μία στιγμή αδυναμίας σου και να σε κατακλύσουν με πολλά άσχημα συναισθήματα. Όλα τα παραπάνω βέβαια επιτελούν ένα έργο και αυτό δεν είναι άλλο από την αδιαφορία, την αδράνεια, την παθητικότητα.
Μάθαμε πια να περιμένουμε τα πάντα, μάθαμε να σταματάμε να αγωνιζόμαστε και με την πρώτη δυσκολία να τα παρατάμε. Μάθαμε όμως ή απλά μας έκαναν να το πιστέψουμε και έτσι απλά να παραιτηθούμε; Μήπως τελικά είναι στη φύση μας να είμαστε άβουλα όντα; πιόνια μιας κοινωνίας που δε μπορεί να αποδεχτεί το διαφορετικό και το νέο; Πιόνια ενός συστήματος που μας επιτρέπει να γινόμαστε ευάλωτοι για να μη μπορούμε να διεκδικήσουμε αυτά που πραγματικά μας ανήκουν; Γιατί μη ξεχνάμε ακόμα και στο πιο σκοτεινό τούνελ μπορεί να υπάρξει μια αχτίδα φωτός και πίσω από όλα τα αρνητικά συναισθήματα περιμένουν τα θετικά που σίγουρα υπερτερούν αριθμητικά.

Για αυτό ας αφήσουμε ο καθένας από εμάς τη μιζέρια, την ηττοπάθεια, το άγχος και ας προσπαθήσει να ζήσει. Να χαίρεται τις στιγμές που του προσφέρονται απλόχερα και κάποιοι άλλοι δε μπορούν να τις χαρούν. Στιγμές με αγαπημένα πρόσωπα που δεν πρέπει να γίνουν φωτογραφίες. Στιγμές που προσφέρουν γενικά προσωπική ευτυχία στον καθένα. Τρόποι υπάρχουν αρκεί να υπάρξει η θέληση. Η θέληση για ελπίδα, η θέληση για ζωή.

Μπορεί όλα αυτά να φαίνονται λόγια ενός ονειροπόλου ανθρώπου αλλά όπως λέει και ένα τραγούδι:«Αξίζει φίλε μου να υπάρχεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει»...


2 σχόλια:

  1. Αντε λοιπον ας ξεφυγουμε απο τη μιζερια μας!! Ας αρχισουμε να αγαπαμε τους γυρω μας και εμας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πρώτα από όλα εμάς καθώς όλα ξεκινούν από μέσα μας! Αν αγαπήσεις εσένα σίγουρα θα αγαπήσεις οτιδήποτε έχει ζωή πάνω σε αυτόν τον πλανήτη! :)

      Διαγραφή