ΑΓΑΠΑ ΕΣΕΝΑ

Παρακολούθησα τις προάλλες μία ταινία, από αυτές τις χαζοαμερικάνικες κομεντί, με βασικό θέμα μια «άσχημη» και «μη διάσημη» κατά τα σχολικά πρότυπα κοπέλα, η οποία στο τέλος καταλήγει με τον πιο κούκλο του σχολείου, ενώ έχει βάλει στη θέση τους όλους εκείνους που της έκαναν το βίο αβίωτο τόσο καιρό. Ευτυχισμένο happy end που όμως συμβαίνει μόνο στις ταινίες. Μόνο όμως;

Τι μηνύματα να θέλει να περάσει άραγε ο κάθε σκηνοθέτης με τέτοιες ταινίες; Είναι μια σίγουρη επιτυχία και επομένως ακολουθεί τη γνωστή πεπατημένη; Και αν ναι, τι είναι αυτό που διαφέρει κάθε φορά σε όποια καινούργια ταινία κάνει πρώτη προβολή στους κινηματογράφους; Κάθε ταινία από αυτές συνήθως πραγματεύεται ένα θέμα που απασχολεί μεγάλο μέρος της κοινωνίας, με ποιο βασικό το θέμα του bullying. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια το bullying έχει ξεφύγει από τα καθιερωμένα πρότυπα και έχει επεκταθεί και σε τεχνολογικό επίπεδο μέσω του ίντερνετ δηλαδή με το facebook και το youtube να καταλαμβάνουν την πρώτη θέση..

Στο θέμα μας όμως. Κοιτώντας την ταινία παρακολουθούσα την κοπέλα να νιώθει άσχημα με τον ευατό της για το ντύσιμο της, για την εμφάνιση της, για την εξυπνάδα της, για όλα αυτά τέλος πάντων τα χαρακτηριστικά που την κάνουν μοναδική. Κοιτούσε τον καθρέφτη και ένιωθε χοντρή ενώ στην πραγματικότητα το σώμα της ήταν αυτό που λέμε κανονικό. Δεν ένιωθε εντυπωσιακή όπως οι φίλες της, δεν είχε τις κατακτήσεις των άλλων κοριτσιών, ίσως να ήταν και λίγο αγοροκόριτσο εντέλει, δεν ένιωθε επιθυμητή και αποδεκτή. Είχε πάντα την αίσθηση ότι είναι λίγη, ότι δε μπορεί να κάνει τίποτα, ότι πάντα θα την επισκιάζουν οι 2 όμορφες φίλες της. Σκηνές βγαλμένες από τη ζωή θα έλεγα.

Άραγε ποιος δεν το έχει βιώσει αυτό στη ζωή του; Να νιώθει κατώτερος από κάποιον άλλο, να νιώθει ανεπαρκής, να νιώθει άσχημος, να, να.. χιλιάδες να τα οποία δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός. Έχει τις δικές του χάρες ανεξάρτητα από την εμφάνιση. Μη νομίζεις, έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους, γυναίκες και άντρες, που αντικειμενικά είναι αυτό που λέμε όμορφοι και όμως έχουν τόσες πολλές ανασφάλειες που λες δεν είναι δυνατόν. Και όμως. Είναι όλα σχετικά, είναι όλα πως τα βλέπεις εσύ στο δικό σου το κεφάλι. Κανείς δεν είναι άσχημος. Ο καθένας απλά έχει τη δική του ομορφιά που συντίθεται από διάφορες παραμέτρους, με μια από αυτές να είναι και η προσωπικότητα.

Είναι οξύμωρο και θα μου πεις με το δίκιο σου: «σιγά μην κοιτάξει ο άλλος την προσωπικότητα μου. Πρώτα θα τον τραβήξει η εμφάνιση». Ναι, δεν αντιλέγω. Το τι όμως είναι ωραίο, τι βλέπει ο άλλος ως ωραίο είναι καθαρά υποκειμενικό. Μπορεί εσύ να μην έχεις σώμα αλλά να έχεις πρόσωπο, μπορεί και το αντίστροφο. Όμως τον άλλον μπορεί να τον τραβήξουν τα μάτια σου, το χαμόγελο σου, το στήθος σου κάτι τέλος πάντων που για κάποιον άλλο απλά να είναι αδιάφορο. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τους άντρες. Επομένως, το τι αρέσει στον καθένα, τι τον τραβάει πάνω στον άλλο είναι καθαρά προσωπικό. Και ναι, δε σου λέω η πλειονότητα των ανθρώπων έλκεται από ένα ωραίο σώμα, ένα ωραίο πρόσωπο, από κάτι τέλος πάντων που είναι πλήρως αποδεκτό από τα κοινωνικά πρότυπα. Όμως, το ότι είσαι διαφορετικός δε σημαίνει ότι πρέπει να νιώθεις και κατώτερος.

Μάθε να αγαπάς εσένα για αυτό που είσαι. Τόνισε τα ωραία σου χαρακτηριστικά. Αγάπα τον εαυτό σου, καλλιέργησε την προσωπικότητα σου, πόνταρε στα δυνατά σου σημεία και ετοιμάσου να κατακτήσεις τον κόσμο.Και κυρίως μη σε νοιάζει τι θα πούνε οι άλλοι. Αδιαφόρησε τελείως. Άλλωστε ακόμα και ο πιο τέλειος άνθρωπος να υπήρχε, ακόμα και για αυτόν κάτι θα έβρισκαν να πούνε. Είναι η φύση των ανθρώπων τέτοια. Ποτέ, κανείς και τίποτα δεν θα είναι αυτό που λέμε τέλειο. Και για μένα η τελειότητα είναι αυτό πoυ νιώθουμε μέσα μας. Αυτό που μας κάνει μοναδικούς και ξεχωρίζουμε από το πλήθος. Αυτό που κοιτάζουμε στον καθρέπτη και το αγαπάμε γιατί απλά είμαστε εμείς. Μοναδικοί με τα δικά μας όμορφα χαρακτηριστικά. Και κάτι πολύ σοφό που διάβασα κάπου: «Πριν διαγνώσεις στον εαυτό σου χαμηλή αυτοπεποίθηση βεβαιώσου ότι δεν περιτριγυρίζεσαι από μαλάκες». Αυτό όμως είναι ένα άλλο κεφάλαιο που θα ακολουθήσει εκτενής ανάλυση του σε άλλο κείμενο.

Όσο για σένα την επόμενη φορά που θα νιώσεις ότι είσαι κατώτερος, κοίτα τον εαυτό σου στον καθρέφτη και δες γιατί είσαι ανώτερος. Κοίτα όλα αυτά που έχεις κάνει, χαμογέλασε και δες πως φωτίζεται το πρόσωπο σου, τα μάτια σου. Δες πόσο ωραίος/α γίνεσαι όταν νιώθεις καλά με τον εαυτό σου. Ευχαρίστησε λοιπόν τη ζωή για το θείο δώρο που σου έκανε και ετοιμάσου να βγεις έξω στον κόσμο με αυτοπεποίθηση. Και να είσαι σίγουρος ότι πολλοί θα το προσέξουν αλλά ακόμα και να μην το κάνουν εσύ θα έχεις κερδίσει ένα μικρό στοίχημα με τον εαυτό σου. Θα έχεις κάνει ένα βήμα για να φύγεις από τη μιζέρια που σου επιβάλλει η κοινωνία να ζεις. Και να θυμάσαι, είσαι εσύ με όλα τα καλά και τα κακά σου, μοναδικός μέσα στην τελειότητα σου...

To be continued….