ΤΑ ΛΕΜΕ

Λες χάθηκα, μα εσύ έφυγες πρώτος...
Λες είμαι ψυχρή, αλλά ξέχασες ότι εσύ ύψωσες τον τοίχο ανάμεσα μας..
Λες δε θέλω να με ξεχάσεις, μα είσαι ο πρώτος που βιάστηκες να πατήσεις delete...
Λες δε με νοιάζει, μα εσύ δεν ήσουν ποτέ εκεί..
Λες δε σε θέλω, αλλά εσύ με αρνήθηκες πρώτος...
Λες δε σε καταλαβαίνω, μα εσύ δε με άκουγες ποτέ όταν μιλούσα..
Λες, λες, λες...

Σταματά πια να λες και άκου εμένα τώρα!

Και σε νοιάζομαι και σε σκέφτομαι και σε χρειάζομαι και σε καταλαβαίνω και μου λείπεις και, και.. Χιλιάδες "και" μπορώ να σου πω. Όμως δεν τα ήθελες, δε τα θέλεις να τα πιστέψεις, να τα καταλάβεις, να τα δεις.

Έμαθες να κατηγορείς μόνο εμένα για τα λάθη σου, να ψάχνεις ένα εύκολο θύμα για να αποφύγει τις δικές σου ευθύνες. Έμαθες να χρησιμοποιείς ανθρώπους και ψυχές για τα δικά σου οφέλη. Έμαθες τόσα πράγματα, όλα λάθος όμως...

Και τώρα τι; Τι περίμενες; Θα έρθεις για ακόμα μια φορά και θα με κανείς κομμάτια; Θα δεχτώ θαρρείς πάλι τα κόμπλεξ σου, τις παραξενιές σου, τις ηλίθιες φοβίες σου; Πες μου, το πιστεύεις αλήθεια;; Αν ναι, λυπάμαι αλλά αυτή τη φορά πέφτεις έξω.. Τι; Δε με πιστεύεις; Δοκίμασε με, σε προκαλώ!

Άκου μικρέ μου μαλάκα.. Πάει ο καιρός που φοβόμουν να αντιδράσω, που φοβόμουν να σε αφήσω, που δεχόμουν τα πάντα από εσένα αδιαμαρτύρητα γιατί σε αγαπούσα. Πάει ο καιρός που ξεροσταλιαζα και περίμενα από σένα μια γλυκιά κουβέντα, μια γλυκιά κίνηση, ένα σε θέλω, ένα σε αγαπώ...

Τώρα ήρθε η ώρα όλα αυτά να τα πω σε μένα.. Να τα πω στον εαυτό μου, που τον παραμέλησα για σένα.. Και όχι, δε θα σου ευχηθώ να νιώσεις τα ίδια με μένα από κάποια άλλη. Θα σου ευχηθώ να είσαι απλά καλά ΑΛΛΑ μακριά από μένα!!

Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή μωρό μου και εγώ έχω σκοπό να την κάνω χαρούμενη...

Τα λέμε...