Παρασκευή 14 Αυγούστου 2015

Η ΚΑΨΟΥΡΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣΜΟΥ

Στη λέξη χωρισμός και σε ό,τι περικλείει μέσα της

Τον τελευταίο καιρο έχω μια τάση να συναναστρέφομαι με χωρισμένους ανθρώπους.. Άλλοι έχουν χωρίσει από επιλογή τους, άλλοι απλά αποδέχτηκαν την επιλογή του άλλου.. Κάποιοι είναι πληγωμένοι, κάποιοι άλλοι όχι.. Με κάποιους είμαι φίλη με κάποιους απλά γνωστή.. Όμως με τον καθέναν από αυτούς μου βγαίνει μια ισχυρή θέληση να βοηθήσω όπως και όσο μπορώ..

Ο κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται διαφορετικά το χωρισμό του. Άλλοι θα πονέσουν πολύ, άλλοι πιο λίγο και άλλοι καθόλου... Ναι, υπάρχουν και εκείνοι που είναι πλήρως αναίσθητοι. Όχι, δε φταίνε εκείνοι.. Απλά κάπου, κάποτε έδωσαν τόσα πολλά και δεν πήραν τίποτα και αυτό τους έκανε σκληρούς ή τουλάχιστον έτσι να θέλουν να δείχνουν..

Οι χωρισμένοι χωρίζονται σε κατηγορίες.

Πρώτη κατηγορία εκείνοι που αποφασίζουν να βιώσουν με τον πιο απόλυτο τρόπο το χωρισμό τους και κλείνονται στο σπίτι τους και θρηνούν τα χαμένα χρόνια, τους χαμένους μήνες, τη χαμένη ζωή τους. Και παίρνουν αγκαλιά το κουτί με τα χαρτομάντιλα, το παγωτό, το ποτό, ενώ στο ράδιο παίζουν δακρύβρεχτα τραγούδια ανεξαρτήτου εποχής που όλα όμως μιλάνε για χωρισμό. Και χάνονται από φίλους και από γνωστούς και βρίσκουν τρόπους να εκφράσουν τη θλίψη τους είτε μέσω του γραπτού λόγου, είτε μέσω της μουσικής είτε μέσω διαφορετικών τρόπων που εμπας περιπτώσει τους βοηθάνε να εκφράσουν όλα αυτά που νιώθουν. Και τα παντζούρια του δωματίου μένουν συνεχώς κλειστά, ενώ μια μυρωδιά τσιγάρου πλανιέται στην ατμόσφαιρα. Από την άλλη -ειδικά σε περίπτωση που ο άλλος μας πλήγωσε βαθύτατα θίγοντας σε μεγάλο βαθμό τον εγωισμό μας- στο πάτωμα υπάρχουν σπασμένες κορνίζες και σκισμένες φωτογραφίες, δώρα εκείνου ή εκείνης, τη στιγμή που στο κινητό υπάρχουν μηνύματα έτοιμα για αποστολή μόλις το αλκοόλ κυριεύσει κάθε σημείο του κορμιού τους. Και η θλίψη συνεχίζεται μέχρι να φτάσουν πάτο, μέχρι να αποφασίσουν ότι δε θέλουν άλλο αυτή τη μιζέρια, μέχρι να αποκτήσουν ξανά τη θέληση για ζωή μένοντας με τις αναμνήσεις και προχωρώντας αποφασισμένοι για μια καινούργια αρχή. Και τα παντζούρια ανοίγουν και το δωμάτιο σταματά να μυρίζει τσιγάρο και όλα είναι τακτοποιημένα στη θέση τους.

Η δεύτερη κατηγορία είναι αυτοί που όταν χωρίζουν κάνουν στροφή 180 μοιρών και από εκεί που ήταν κλεισμένοι μέσα στο σπίτι και ζούσαν μόνο για τη σχέση τους θυμούνται φίλους, γνωστούς, μέχρι και συμμαθητές από το δημοτικό και δε βάζουν κώλο μέσα που λένε. Και να οι έξοδοι, τα ποτάκια, οι καφέδες, ο χορός, η διασκέδαση μέχρι το πρωι, το ντύσιμο που εσύ θέλεις –ειδικά για γυναίκες- που ο καλός τους δεν της άφηνε να βάλουν το μπλουζάκι με το ανοιχτό ντεκολτέ ή το σορτσάκι που έφτανε πάνω από το γόνατο. Ναι, ξέρω και τέτοιες περιπτώσεις. Που είχαμε μείνει όμως; Α, ναι... Είναι εκείνοι οι χωρισμένοι που ο χωρισμός για εκείνους δεν είναι ένα τέλος αλλά μια καινούργια αρχή.

Αναπόσπαστο κομμάτι φυσικά αυτής της καινούργιας ζωής τους είναι και το φλερτ. Βρίσκουν ευκαιρία και το εξασκούν ξανά φτάνοντας το σε σημείο τελειοποίησης, καλύπτοντας το χαμένο έδαφος, με το φλερτ τους να έχει την ανάλογη επιτυχία βεβαίως-βεβαίως.. Είναι εκείνοι οι χωρισμένοι που είναι εκεί για εκείνους μόνο και για κανέναν άλλο. Εκείνοι που βρίσκουν ξανά τον ευατό τους, μένουν με τις αναμνήσεις φυλαγμένες στην καρδιά τους και προχωράνε παρακάτω. Και όχι δεν είναι έτοιμοι για καινούργια σχέση, μην αυταπατάστε, απλά μαθαίνουν ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και ότι οι φίλοι τους είναι εκείνοι που μένουν και ότι όλα στη ζωή θέλουν ένα μέτρο.. Λίγο σχέση, λίγοι φίλοι, λίγο από όλα για να υπάρχει μια ισορροπία.

Τρίτη κατηγορία είναι εκείνοι οι χωρισμένοι που φοβούνται να μείνουν μόνοι τους και αναζητούν διακαώς να μπούνε σε μια καινούργια σχέση χωρίς να έχουν κάτσει μόνοι τους να τα βρούνε με τον ευατό τους, να αναλογιστούν τα λάθη τους και να προχω ρήσουν σε μια καινούργια σχέση ενώ είναι απόλυτα σίγουροι για τον ευατό τους. Είναι εκείνοι που θα τους δεις να τρώνε με τα μάτια τους όποιον άντρα ή γυναίκα συναντάνε αντίστοιχα και μπορεί μέσα σε μια εβδομάδα να σου φέρουν να σου συστήσουν το καινούργιο τους αμόρε... Και ας μην ταιριάζουν, ας μην είναι αυτό που θέλουν, θέλουν όμως όλα να τα ζήσουν στον υπέρμερο βαθμό. Ότι στερήθηκαν από την προηγούμενη σχέση τους η οποία είχε βαλτώσει και οδήγησε στο χωρισμό.. Ξέρεις όμως συνήθως τέτοιες σχέσεις οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στο χωρισμό. Γιατί αν δεν κάτσεις μόνος σου να τα βρεις με τον ευατό σου και να αφήσεις στην άκρη την ανασφάλεια του να μείνω μόνος μου, δε ξέρω πως θα καταφέρεις να προσφέρεις όλα αυτά που θες, να ζήσεις όλα αυτά τα καινούργια με τον άνθρωπο σου, να μοιραστείς στιγμές, να μην πληγώσεις τον άλλον που στην τελική δε σου φταίει τίποτα επειδή γύρισε η πρώην ή ο πρώην σου και σου ζήτησε να προσπαθήσετε πάλι.. Ναι, δυστυχώς υπάρχουν και εκείνοι που ψάχνουν να βρουν κάποιον-α ώστε να μπουν στο μάτι των πρώην τους.

Μπορώ να γράφω πολλά... Άλλωστε και εγώ έχω περάσει από όλες τις παραπάνω κατηγορίες όποτε το παρόν κείμενο μόνο να κατηγορήσει κάποιον δεν έχει σκοπό. Αυτό όμως που με δίδαξαν όλες οι εμπειρίες μου τόσα χρόνια είναι ότι ένας χωρισμός πάντα είναι δύσκολος, πάντα θα μας πονάει αλλά ποτέ δεν είναι το τέλος! Όλα σε αυτή τη ζωή είναι περαστικά, όλα τα ζούμε για κάποιο λόγο, όλα κάτι μας μαθαίνουν. Άλλωστε ποιος είπε ότι οτιδήποτε αξίζει είναι και εύκολο. Με καλή παρέα όμως, με καλούς φίλους, με υπομονή, επιμονή, θέληση και χρόνο ένας χωρισμός μπορεί να ξεπεραστεί και να προχωρήσουμε παρακάτω..

Ένας χωρισμός πάντα έχει και τη θετική του πλευρά και είναι στο χέρι μας να την ανακαλύψουμε και να συνεχίσουμε ώστε να μπορέσουμε να ζήσουμε ξανά από την αρχή όλα τα όμορφα και έντονα πράγματα που μας προσφέρει μια σχέση…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου