ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΟΥ ΟΛΑ

Χθες πήγα σινεμά.. Μόνη. Το περίεργο όμως δεν είναι αυτό. Τουλάχιστον κατ εμε.. Περίεργη είναι όλη αυτή η αντιμετώπιση που δέχονται οι μοναχικοί άνθρωποι. Τι πειράζει δηλαδή που θέλω να πάω μόνη μου σινεμά, για καφέ, για φαγητό, για ποτό; Δεν ενοχλώ κανέναν... Απλά θέλω να βγω μόνη. Να ηρεμήσω, να σκεφτώ, να τα βρω με τον ευατό μου, να περάσω καλά...

Δεν είναι κακή η μοναξιά ξέρεις.. Κάποιες φορές είναι καλή και ευεργετική.. Βοηθάει σε πολλά... Αλλά και κακή να ήταν τι σε πειράζει εσένα που κοιτάς περίεργα;; Κακό στον εαυτό σου κάνεις; Αλήθεια, ώρες ώρες εκνευρίζομαι με τη στενόμυαλια των ανθρώπων, τα στερεότυπα τους, τις προκαταλήψεις τους.. Απόψεις που σε γυρνάνε χρόνια πίσω.. Τότε που το να βγει μόνη της μια γυναίκα ήταν λες και έκανε το μεγαλύτερο κακό.

Μη μιλήσω για τις γυναίκες που φτάνουν τα πρώτα αντα και είναι μονές σε προσωπικό επίπεδο.. Εκεί να δεις σχόλια του τύπου «πάει αυτή θα μείνει στο ράφι», «τόσο όμορφη κοπέλα κρίμα είναι», «να δεις κάποιο κουσούρι θα έχει» πάνε και έρχονται. Σχόλια από άντρες, «μα καλά πότε θα βρεις γκόμενο; Όταν παρασιτέψεις;», σχόλια του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος «Μόνη σου θα μείνεις», «Βρες κάποιον που να σε αγαπάει και να κάνετε οικογένεια. Τα χρόνια περνάνε». Ναι, πολλές φίλες μου και γνωστές μου τυγχάνουν τέτοιων φαινομένων... Προσωπικά, είχα την τύχη να έχω γονείς που είχαν ξεπεράσει προ πολλού αυτές τις αντιλήψεις ή τουλάχιστον -ειδικά η μάνα μου- δεν μου έκαναν ποτέ κουβέντα για το πότε και αν παντρευτώ. Στο θέμα μας όμως, όλοι αναρωτιούνται γιατί είσαι μόνη λες και δεν έχεις δικαίωμα ρε παιδί μου να μείνεις μόνη. Λες και πρέπει με το ζόρι να είσαι κάποιον και ακόμα χειρότερα να τον παντρευτείς! Δε πα να μη θες.. Πως έλεγε το τραγούδι; «Δεν τον θέλω, θα τον πάρεις, άλλα λόγια πέστε βρε παιδιά»..

Λοιπόν φίλε μου άκου.. Εγώ γουστάρω να είμαι μόνη κάποιες φορές. Γουστάρω να βγω να πιω, να χορέψω, να φάω, να διασκεδάσω. Γουστάρω να κάνω δώρο στον ευατό μου ό,τι θεωρώ εγώ καλύτερο για αυτόν. Ακόμα και στις προσωπικές μου σχέσεις γουστάρω να είμαι μόνη.. Δε με νοιάζει ο καιρός, δε με νοιάζουν τα χρόνια.. Με νοιάζει να είμαι εγώ καλά... Άλλωστε πιο το νόημα να αναλώνομαι συνεχώς σε ανούσιες καταστάσεις, αφού επί της ουσίας δεν θα έχω βρει αυτό που πραγματικά θέλω; Ναι γουστάρω τη μοναξιά μου, γουστάρω να κλείνω πόρτες και παράθυρα, ν απομονώνομαι στον κόσμο μου. Ναι φίλε μου, το γουστάρω και συγγνώμη αν σε δυσαρεστώ αλλά ίσως με δεις πολλές φορές ακόμα μόνη να διασκεδάζω, να χαμογελάω και να περνάω καλύτερα από σένα που περιστοιχίζεσαι από ένα σωρό άτομα... Και τότε πριν έρθεις να μου πεις «Μα καλά πως την παλεύεις μόνη. Εγώ δεν θα το έκανα στη θέση σου», κάτσε και δες τις ειδοποιούς διαφορές μας και θα καταλάβεις ότι η μοναξιά δεν είναι αρρώστια.. Είναι ένα από τα καλύτερα φάρμακα της ψυχής μας...