ΒΡΑΔΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ ΑΛΛΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Τα βράδια του καλοκαιριού θα έπρεπε να μυρίζουν αλμύρα και καρπούζι..

Τα βράδια του καλοκαιριού θα έπρεπε να ήταν χαλαρά στο μπαλκόνι ή σε κάποια παραλία με μια μπυρίτσα, συντροφιά και μουσική..

Τα βράδια του καλοκαιριού θα έπρεπε να είναι ξέγνοιαστα με φίλους, οικογένεια και ατελείωτες συζητήσεις..

Τα βράδια του καλοκαιριού θα έπρεπε να είχαν ανεμελιά, ξεκούραση και ηρεμία με τη μελωδία των τζιτζικιών και τη μυρωδιά των νυχτολούλουδων..

Οι ημέρες και οι νύχτες του καλοκαιριού δε θα έπρεπε να είναι έτσι!!

Δε θέλω άλλα βράδια καλοκαιριού με τη μυρωδιά του καπνού να είναι διάχυτη στην ατμόσφαιρα..

Δε θέλω άλλα βράδια καλοκαιριού να μυρίζω καμένα δέντρα και καμένες σάρκες ζώων..

Δε θέλω άλλα βράδια καλοκαιριού να πονάω και να αγωνιώ αν είμαι ασφαλής όπου και αν πάω, ούτε να βλέπω ανθρώπους να προσπαθούν να σώζουν περιουσίες που με τόσο κόπο έχτιζαν χρόνια..

Δε θέλω να βλέπω άλλο πόνο στα πρόσωπα των ανθρώπων, ούτε οικογένειες να χωρίζονται και να αγωνιούν για αυτούς που μένουν πίσω..

Δε θέλω να είμαι συνέχεια πάνω από ένα κινητό να προσπαθώ να μάθω αν φίλοι, συνάδελφοι και γνωστοί είναι καλά..

Δε θέλω άλλες εικόνες με τραυματίες, πληγωμένα ζώα, καμένα δέντρα και ανθρώπους να βρίσκονται σε απόγνωση μπροστά από το καμένο σπίτι τους.. Δε θέλω να βλέπω αυτά τα καλοκαίρια.

Δε θέλω όπου και αν γυρνάω να βλέπω καμένη γη.. Και κυρίως δε θέλω να βλέπω άλλο αυτή την απάθεια του κράτους! Αυτή την ανοργανωσιά, αυτό το «πάμε και όπου βγει».

Δεν αντέχω άλλο αυτή την αχρηστία όλων αυτών που μας κυβερνούν τόσα χρόνια και δεν αντέχω και εμάς τους ίδιους που τους βγάζουμε παμψηφεί ή που απέχουμε σε κάθε εκλογική διαδικασία..

Δεν αντέχω ρε γαμώτο άλλο πόνο για τη φύση και τις αθώες ψυχές που ζούνε μέσα σε αυτή..

Κουράστηκα, αγανάκτησα, απελπίστηκα και έχω πολύ θυμό μέσα μου...

Πλέον δε ξέρω τι μέλλον θα προσφέρουμε στα παιδιά μας.. Το μέλλον μας καίγεται καθημερινά!! Και εμείς το κοιτάμε απλά σαν θεατές. Πλήρως αποστασιοποιημένοι λες και δεν πρόκειται για τη δική μας ζωή..

Στο σήμερα εύχομαι να τελειώσει και αυτός ο εφιάλτης και να βγει το καλοκαίρι χωρίς άλλη καταστροφή.

Στο αύριο δε ξέρω.. Κανείς μας πια δε ξέρει σε αυτή τη χώρα! Ζούμε καθαρά από τύχη!!

Καλό κουράγιο σε όλους μας, καλή δύναμη και όχι άλλη υπομονή μήπως και μπορέσουμε να τα αλλάξουμε όλα αυτά και διεκδικήσουμε αυτά που πραγματικά μας αξίζουν.. Αν δεν είναι ήδη αργά...