ΜΙΑ ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΗ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ

Τι όμορφη που είναι η νύχτα..

Κοιτά απλά το φεγγάρι. Πόσο όμορφο φαίνεται στον ουρανό, ακόμα και αν τα σύννεφα το έχουν καλύψει..

Κοιτά, τα αστέρια δίπλα του πως στέκουν αγέρωχα φωτίζοντας το δρόμο σου..

Και ύστερα κοιτά τα βουνά.. Άγρια, σκοτεινά, απόκοσμα..

Και η θάλασσα.. Σκοτεινή αλλά με τα φώτα της πόλης να καθρεφτίζονται πάνω της προσδίδοντας της μία περίεργη ομορφιά..

Κλείσε τα μάτια σου και αφουγκράσου την ηρεμία.. Ίσως ακούσεις και το τζιτζίκι να τραγουδάει δειλά..

Άνοιξε τα και δες το μεγαλείο της φύσης.. Μιας φύσης που ακόμα και ο καλύτερος ζωγράφος του κόσμου δε μπόρεσε ποτέ να αναπαραστήσει με τόση ακρίβεια και ούτε θα τα καταφέρει.. Γιατί η φύση έχεις τους δικούς της όρους. Τους δικούς της κρυφούς άσσους.. Αυτούς που κάνουν κάθε παρτίδα μαζί της να μοιάζει εξαρχής χαμένη....

 Καληνύχτα...