Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2016

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Κοιτάς τις παλιές σου σημειώσεις.. Κίτρινα ξεθωριασμένα χαρτιά βρίσκονται στοιβαγμένα σε κάτι παλιά ξύλινα συρτάρια.. Τα σηκώνεις με προσοχή και τα κοιτάς ένα-ένα.

Στον τοίχο ένα κουρδιστό ρολόι γυρνάει σιγά-σιγά τους δείκτες ενώ ένα φωτιστικό διακοσμημένο με αστεράκια προσδίδει ένα ζεστό, ίσως και παραμυθένιο, κλίμα στο δωμάτιο...

Κοιτάς τις πρώτες σελίδες.. Εφηβικοί έρωτες...Οι πρώτοι σου, τα πρώτα σου φιλιά, οι πρώτες σου αγκαλιές, τα πρώτα αθώα ψέματα και τα πρώτα κρυφά ραντεβού... Και κάπου εκεί ξεπροβάλλουν και οι φιλίες σου.. Φιλίες που τότε έλεγες δε θα τελειώσουν ποτέ..

Προχωρώντας διαβάζεις για τα φοιτητικά σου χρόνια.. Αισιοδοξία, ανεμελιά αλλά και οι πρώτες υποχρεώσεις αρχίζουν να έρχονται στο μυαλό σου.. Το πρώτο σου σπίτι, η καινούργια σου παρέα, τα πρώτα δικά σου χρήματα, η πρώτη σου ουσιαστική ανεξαρτησία... Και ύστερα τα μαθήματα και εκείνος ο κούκλος ο συμφοιτητής που έγινε και ο πρώτος σου μεγάλος σου έρωτας και μετέπειτα σύζυγός σου...

Ένα απαλό αεράκι έχει αρχίσει να μπαίνει από το ανοιχτό παράθυρο και στήνει το δικό του χορό με τις κουρτίνες.. Ξαφνικά γυρίζει τις σελίδες και το μάτι σου πέφτει σε εκείνη την απώλεια που σε σημάδεψε.. Νιώθεις τα δάκρυα σου να κυλάνε.. Πέφτουν ένα-ένα πάνω στο χαρτί, αφήνοντας το δικό τους στίγμα.... Φτάνεις στο τέλος του και χαμογελάς.. Σου έρχονται στο μυαλό τα λόγια του: «Συνέχισε. Πρέπει να προχωρήσεις και να χαμογελάς. Είμαι εδώ και θα είμαι για όσο με θυμάσαι.. Μη φοβάσαι, μείνε δυνατή».

Οι σελίδες αρχίζουν να λιγοστεύουν.. Φτάνεις στο σήμερα, στο τώρα.. Κοιτάς τα φύλλα και βλέπεις που έχεις σταματήσει.. Το μέλλον είναι άγνωστο μπροστά σου αλλά σε ενθουσιάζει που ξέρεις ότι θα σου αποκαλυφθεί σιγά-σιγά στο χαρτί σου.

Αποφασίζεις να ταξινομήσεις τις σημειώσεις σου. Αρχίζεις να τις καθαρογράφεις σε ένα καινούργιο λεύκωμα που αγόρασες για αυτή την περίπτωση.. Η πένα, δώρο του παππού σου, κάνει ακόμα τη δουλειά της και τεράστια καλλιγραφικά γράμματα γεμίζουν κάθε σελίδα του..

Διαπιστώνεις ότι παρελθόν, παρόν και μέλλον συνδέονται άμεσα μεταξύ τους και αποφασίζεις να τα ενώσεις με το δικό σου τρόπο σε ένα βιβλίο.. Αρχικά, θα έχει τη μορφή λευκώματος, μετά ποιος ξέρει; Ίσως και να το ονομάσεις «Το βιβλίο της ζωής»...

Βάζεις στο ραδιόφωνο να παίζει η Σονάτα του Σεληνόφωτος. Ταιριάζει άλλωστε με το φεγγάρι που φωτίζει δειλά-δειλά μία γωνιά του δωματίου σου και ξεκινάς να γράφεις...

Θέλεις να ταξιδέψεις σε ένα δικό σου κόσμο,  να αφήσεις τη φαντασία σου ελεύθερη εκεί, πάνω στο καινούργιο χαρτί.. Για τη ζωή που θέλεις να ζήσεις, για τη ζωή που ανοίγεται μπροστά σου. Για τη ζωή σου και όλα αυτά που μοναδικά τη χαρακτηρίζουν..

Ακόμα και τα όνειρα έχουν και αυτά τη δική τους χάρη.. Αρκεί να τα έχεις, αρκεί να τα μοιράζεσαι, αρκεί να σε κάνουν να αισιοδοξείς, αρκεί να τα κυνηγάς...

Πάρε καθαρό χαρτί λοιπόν και άρχισε να γράφεις. Γράψε για τα πάντα, γράψε για τις πιο μικρές αλλά και πιο μεγάλες στιγμές σου.. Φτιάξε ένα φάκελο και βάλε όλα τα χαρτιά εκεί μέσα.. Φτιάξε το δικό σου βιβλίο γεμάτο με τις στιγμές σου, τις μοναδικές στιγμές που παραμένουν αναλλοίωτες στο χρόνο...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου