ΝΥΧΤΕΣ ΜΑΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΕΣ

Τη νύχτα όλα φαίνονται αλλιώς..

 Το στενό σοκάκι που φιλοξενεί χιλιάδες μαγαζάκια έτοιμα να υποδεχτούν επισκέπτες και ντόπιους..

Δες πως γυαλίζουν τα φώτα.. Φώτα πράσινα, λευκά, κίτρινα. Φώτα αναμεμειγμένα διαχέουν παντού τη λάμψη τους..

Και οι πέτρες.. Τι περίεργες που φαίνονται.. Έχουν μία λάμψη απόκοσμη. Κοσμούν τοίχους και πατώματα. Πέτρες μεγάλες, πέτρες χιλιοπατημένες.. Πέτρες που απόλαυσαν ήλιο και βροχή..

Μα να, τα βήματα σου σε οδηγούν στη θάλασσα.. Το φως από το φεγγάρι απλώνεται παντού. Καθρεφτίζεται πάνω της.. Παίζει μαζί της. Βλέπεις το μαύρο και το γαλάζιο να αναδεύονται στο ζωγραφικό καμβά της φύσης...

Κοιτάς πίσω..

Σπιτάκια άσπρα ξεπροβάλλουν από το λόφο.. Σπιτάκια φωτισμένα αρμονικά συνδυασμένα συμπληρώνουν το ζωγραφικό σου τοπίο..

Ακούς τις φωνές, ακούς τα γέλια, ακούς τη μουσική...

Κλείνεις τα μάτια.. Νιώθεις τον αιγαιοπελαγίτικο αέρα να χτυπάει το πρόσωπο σου... Ανοιξιάτικος καιρός.. H θάλασσα σα να άρχισε να φουρτουνιάζει... Κάποιος τη νευρίασε.. Το φεγγάρι όμως εκεί.. Συνεχίζει να παίζει με τα κύματα...

Και εσύ συνεχίσεις να ονειρεύεσαι.. Και μέσα στα όνειρα, παρέα με αυτά, ελπίζεις, ευγνωμονείς, ονειρεύεσαι, ερωτεύεσαι...

Και τη νύχτα όλα φαίνονται αλλιώς.. Πιο ήρεμα, πιο ελεύθερα, πιο ρομαντικά, πιο άγρια, πιο μυστήρια, πιο παράξενα, πιο απόκοσμα, πιο μαγικά, πιο....

Τα φώτα συνεχίζουν να φωτίζουν τα βήματα σου.. Επιστρέφεις στο σπίτι σου.. Ξαπλώνεις στο κρεβάτι σου.. Άλλο ένα βράδυ που έζησες σκέφτεσαι....

Τα βλέφαρα σου κλείνουν.. Η νύχτα σε υποδέχεται γλυκά και η οδός ονείρων σε καλεί να την περπατήσεις...

Καληνύχτα....