ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΓΓΕΛΟΙ ΜΑΣ

Δε ξέρω τι είναι χειρότερο από τα 2. Να πεθαίνει ένας δικός σου άνθρωπος ξαφνικά ή να το γνωρίζεις εκ των προτέρων; Οι απόψεις διίστανται. Πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι καλύτερα να φεύγει ξαφνικά από το να ταλαιπωρείται. Άλλοι πάλι λένε ότι είναι προτιμότερο να το γνωρίζεις ότι μπορεί κάποια στιγμή να πεθάνει, γιατί εκεί προσπαθείς τουλάχιστον να αντιστρέψεις την κατάσταση.

Αν το ξέρεις, σημαίνει αυτόματα ότι προσπαθείς να περάσεις περισσότερες στιγμές με τον άνθρωπο σου, του λες και κυρίως του δείχνεις ότι τον αγαπάς, στέκεσαι στο πλευρό του και προσπαθείς μαζί του να τερματίσετε πρώτοι σε εκείνον τον άνισο αγώνα δρόμου με το χρόνο.

Αν πάλι δεν το ξέρεις, αυτόματα στο μυαλό σου δημιουργούνται τύψεις γιατί δεν είπες αυτά που ήθελες να πεις στον άνθρωπο που είχες απέναντι σου πριν φύγει. Το έδαφος χάνεται κάτω από τα πόδια σου, τα κλάματα σου δε μπορούν να απαλύνουν τη ψυχή σου και ένα ατέρμονο γιατί θα σε βασανίζει όσα χρόνια και αν περάσουν.

Άρα σε τι συμπέρασμα καταλήγουμε; Τι είναι χειρότερο; Να βλέπεις τον άνθρωπο σου μέρα με τη μέρα να λιώνει όταν π.χ. νοσεί από καρκίνο ή να φύγει έτσι ξαφνικά π.χ. από ένα ατύχημα, μια ανακοπή καρδιάς κτλ.; Ε λοιπόν, κανένα συμπέρασμα... Γιατί ξέρεις ο θάνατος ενός ανθρώπου πονάει εξίσου, είτε είναι ξαφνικός είτε αναμενόμενος.. Πονάει γιατί ξέρεις ότι δεν θα τον δεις ξανά, δε θα του μιλήσεις, δε θα τον ακούσεις, δε θα τον δεις να χαίρεται και να λυπάται μαζί σου, δεν, δεν, πολλά δεν.

Και ο χρόνος θα σου δείχνει το σκληρό πρόσωπο του θυμίζοντας σου κάθε ώρα, κάθε στιγμή πράγματα που έκανες και είπες, λέξεις που πλήγωσαν ή πόνεσαν, συναισθήματα που καταπιέστηκαν και δεν εκφράστηκαν ποτέ... Για αυτό ίσως θα πρέπει να αρχίσουμε πλέον να μιλάμε ανοιχτά. Σε όλους αυτούς που αγαπάμε. Να ζούμε τις στιγμές μας, να ελπίζουμε για το αύριο, να προσπαθούμε για το σήμερα. Και αυτό, γιατί αν όντως οι άνθρωποι μας, μας βλέπουν από κάπου εκεί ψηλά, τουλάχιστον να είναι ευτυχισμένοι..

Και που ξέρεις μπορεί εκεί στα όνειρα σου, οι δικοί σου άνθρωποι να έρχονται θυμίζοντας σου πως είναι εκεί, δίπλα σου, άγρυπνοι φύλακες άγγελοι σου...