ΜΙΑ ΧΙΟΝΙΣΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ

Το χιόνι έχει μια μαγική ιδιότητα να κάνει τα πάντα να φαίνονται ονειρικά.. Ειδικά όταν δε δημιουργεί και προβλήματα οι εικόνες που χαρίζει είναι μαγικές.. και ειδικά αν χιονίζει και από βράδυ το πρωί παίρνει σάρκα και οστά η φράση είδαμε μια άσπρη ημέρα!

Από μικρή θυμάμαι, όταν μας πήγαινε ο μπαμπάς στο χωριό που χιονίζε, κάναμε σαν τρελά με τον αδερφό μου. Τούμπες στο χιόνι, πόλεμος με τη μαμά και το μπαμπά, χιονάνθρωποι και μουσκεμένα γάντια, σκούφια και μπουφάν.. Όμως ήταν τόσο μεγάλη η χαρά που δε μας ένοιαζε τίποτα.. Τρέχαμε στο χωράφι και στο δάσος και παίζαμε δίχως αύριο!

Μεγαλώνοντας και μετακομίζοντας στην πόλη δε βλέπαμε πια το χιόνι όμως κάθε φορά που χιονίζε ήταν σα να γινόμασταν και πάλι παιδιά.. Και να πάλι οι χιονάνθρωποι, οι τούμπες, ο χιονοπολεμος..
Κάτι τέτοιο συνέβη και σήμερα, 8 Ιανουαρίου 2019, όπου χιόνισε ξανά στη Χαλκίδα μετά από δύο χρόνια περίπου. Η πυκνή χιονόπτωση που έπεσε το βράδυ χάρισε ένα ονειρικό τοπίο το πρωί, με το χιόνι να έχει γίνει ένα με τη θάλασσα..

Φυσικά ένα τέτοιο τοπίο σε κάνει να αψηφας το κρύο και το χιόνι και να πας μια βόλτα σε κάποια μέρη της πόλης σου.. Χιονισμένα βουνά πλαισιώνουν την πόλη σου ενώ ο σιδηροδρομικός σταθμός ετοιμάζεται να πραγματοποιήσει ένα ακόμα δρομολόγιο, παρα το χιόνι που έχει καλύψει τις ράγες του...

Η παραλία απλώνεται μπροστά σου χιονισμένη ενώ το αλσύλλιο της Κανήθου από την απέναντι μεριά σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι σε κάποιον άλλον τόπο...

Απ' την άλλη μεριά η χιονισμένη παιδική χαρά, το συντριβάνι και τα δέντρα που τινάζουν το χιόνι από τα κλαδιά τους, σε κάνουν να νοσταλγείς, να ονειρεύεσαι, να ελπίζεις..

Και η φάτνη στέκεται εκεί, να θυμίζει τις γιορτές που πέρασαν και να σε κάνει να ανυπομονείς για τα επόμενα Χριστούγεννα που ελπίζεις να είναι χιονισμένα!

Ο περίπατος συνεχίζεται και τα βήματα σου σε οδηγούν σε κάποιες πλατείες της πόλης. Παιδιά έχουν αμοληθει και παίζουν χιονοπολεμο. Αποφασίζεις και εσύ να παίξεις.. Άλλωστε είπαμε, το χιόνι είναι η χαρά του παιδιού.

Χιονισμένα παγκάκια, χιονισμένα ιστιοπλοϊκά και τα βουνά ολόλευκα χαριζουν μια μαγική εικόνα. Ένα παραμυθένιο τοπίο..

Η μύτη σου έχει παγώσει, τα χέρια σου το ίδιο, όμως δε σε νοιάζει. Γιατί η καρδιά σου είναι ζεστή. Είναι γεμάτη χαρά, γεμάτη όνειρα και ελπίδα.. Είναι γεμάτη από εκείνο το παιδάκι που ξεχνάς όσο μεγαλώνεις όμως όταν αποφασίζεις να το βγάλεις στην επιφάνεια τοτε τα αποτελέσματα είναι μαγικά και σε κάνουν να οπλιζεσαι με υπομονή και αισιοδοξία για να αντέξεις τη συνηθισμένη καθημερινότητα σου, από αύριο πάλι...