ΕΝΑ ΜΠΑΛΟΝΙ

Ξέρεις τι θα ήθελα να είχα; Ένα μπαλόνι.. Όπως αυτά που παίρναμε μικρά. Μπαλόνια μεγάλα, μπαλόνια χρωματιστά, μπαλόνια με σχέδια, μπαλόνια μονόχρωμα. Μπαλόνια για γενέθλια αλλά και μπαλόνια μιας κυριακάτικης απογευματινής βόλτας. Και τέλος μπαλόνια με τα αγαπημένα μας καρτούν. Μπαλόνι Spiderman ή Barbie ή..

Πριν μέρες είδα ένα μπαλόνι να φεύγει στον ουρανό.. Το έβλεπες να πάει ψηλά και να χάνεται στο βάθος του ορίζοντα. Αχανής ο ουρανός, με τις αχτίδες του ήλιου να τον στολίζουν λίγο πριν εξαφανιστούν, μέχρι την επόμενη ημέρα. Σε μία στιγμή το μπαλόνι φαινόταν τόσο δα μικρό, σαν μία τελευταία πινελιά σε ένα ζωγραφικό καμβά...

Πόσο κλάμα ρίχναμε κάθε φορά που μας έφευγε το μπαλόνι; Θυμάστε; Εγώ ναι, το θυμάμαι σαν τώρα. Όπως επίσης θυμάμαι και πώς μου το έδεναν οι γονείς μου στον καρπό μου για να μη μου φεύγει.. Ο καημένος ο μπαμπάς μου, ξεπαραδιαζοταν κάθε φορά με τα μπαλόνια, αφού μπορεί να μου έπαιρνε και τρία μέσα στο ίδιο απόγευμα επειδή το βλαστάρι του τα έχανε και τσίριζε μέχρι να βρει άλλο...

Ένα μπαλόνι λοιπόν πετούσε εκείνη την ημέρα στον ουρανό. Και ύστερα χάνονταν στο βάθος του. Που να τελειώνει άραγε ο ουρανός σκέφτηκα... Ποτέ δε θα το μάθω.. Μόνο το μπαλόνι ίσως το μάθει. Εκείνο το μπαλόνι ή άλλα... Μέχρι να το ξεφουσκώσει ο ήλιος και να χαθεί για πάντα.. Όμως μέχρι τότε θα έχει απολαύσει αρκετές στιγμές ελευθερίας. Θα έχει δει τον κόσμο από ψηλά...

Έτσι είναι και η ζωή μας... Όσο είμαστε μικροί είναι ανέμελη, μας φαίνεται τεράστια και ονειρευόμαστε να κάνουμε τόσα πολλά πράγματα.. Ύστερα μεγαλώνουμε.. Σταματάμε τα όνειρα και τρέχουμε να την προλάβουμε και εκεί κάπου αποζητάμε λίγες στιγμές ελευθερίας. Όπως το μπαλόνι. Βαρέθηκε να είναι δεμένο σε ένα χέρι και τι έκανε; Βρήκε τον τρόπο να δραπετεύσει για να βρει την ελευθερία του...

Αυτό κάνε και εσύ άνθρωπε. Βρες τρόπο και δραπέτευσε από τι σε βασανίζει.. Άσε τις αναβολές για αύριο και κανε το σήμερα.. Σπάσε τα δεσμά που σε κρατάνε αιχμάλωτο και ζήσε. Νιώσε την ελευθερία, ζήσε τη ζωή και πέτα ψηλά.. Απόλαυσε το δικό σου ουρανό, τον δικό σου ήλιο... Και ίσως κάποτε βρεις και το μπαλόνι, το δικό σου μπαλόνι, εκείνο που έχασες μικρός...